Science in Transition praat met Tweede Kamer
Gisteren sprak de vaste Kamercommissie voor OCW over de Wetenschapsvisie 2025. Prof. Frank Miedema, een van de initiatiefnemers van Science in Transition, schoof mee aan. Science in Transition is een beweging van betrokken wetenschappers die de academie van binnenuit wil veranderen.
De lancering van de Wetenschapsvisie, eind 2014, bracht een brede discussie op gang over vernieuwing in de wetenschap. Daarmee is Miedema heel blij. Verder roemt hij het idee achter de Nationale Wetenschapsagenda. Toch zet Science in Transition ook vraagtekens bij de visie. Er is zorg over de betrokkenheid van maatschappelijke stakeholders bij het formuleren van de Nationale Wetenschapsagenda. Het succes daarvan valt of staat met het op gang brengen van een dialoog tussen wetenschap en maatschappij.
Vanwaar die zorg? De Nationale Wetenschapsagenda wordt opgesteld in samenspraak met diverse stakeholders. Een cruciaal punt, volgens Science in Transition. Echter: daarbij moet je waken voor een te statische benadering en te machtige lobby’s. De beweging formuleert het als volgt:
‘We kennen de grote maatschappelijke thema’s zoals klimaat, energie, onderwijs, gezondheid, de inrichting van de staat. Maar daarbinnen doen zich steeds weer nieuwe problemen voor die telkens een eigen consortium van burgers, instituten en onderzoekers uit diverse disciplines bijeenbrengen. De wetenschapsagenda kan dus geen statische lijst van onderwerpen zijn waarover iedereen kan stemmen. Het moet een democratisch en continu proces zijn, waarbij inspraak uit alle maatschappelijke geledingen georganiseerd wordt.
Wetenschappers moeten hun schroom afwerpen en hun “publieken” bepalen en opzoeken. Zo beslissen we waar ons land en onze onderzoekers een unieke bijdrage kunnen leveren, ook aan mondiale problemen. Wij delen de zorgen dat goed georganiseerde private partijen dit proces zouden kunnen domineren, ten koste van onderzoeksvragen van publieke organisaties die niet beschikken over een sterke lobby.’
Advertentie.
