Tegenwoordig moet elke tv, koelkast, wasmachine en ga zo maar door zijn aangesloten op internet. ‘Slim maken’, heet dat dan. Smart dit en slim dat, clever zus en connected zo. Ik begrijp niet waarom. Zo is allang aangetoond dat de ‘slimme meter’ bij nader inzien iets is voor de dommen onder ons. Voor mensen die techniek en robotisering verkiezen boven het ‘gewone’ leven.
Zo heeft een vriend van mij laatst de Petcube Play aangeschaft. Een doosje met een laserstraal. Het stelt hem in staat om met behulp van zijn smartphone op afstand met de kat te spelen. Vanaf zijn werk bijvoorbeeld. Hartstikke handig, want nu hoeft hij voor zijn kat niet meer thuis te zijn.
‘Always connected‘ heet dat dan.
Vingeroefeningen voor het echte werk, want zoiets moet natuurlijk ook met alleenstaande bejaarden kunnen. Je neemt als (klein)kind een abonnement op de online bejaardendienst. Daar zit dan een werkstudent achter een batterij monitoren. Met een joystick bedient hij meerdere zorgrobots tegelijkertijd. De ene robot zingt nostalgische liedjes, terwijl zijn ogen ritmisch mee knipperen. De volgende houdt een oudje met slaapapneu in de gaten. Robotisering tegen de eenzaamheid.
De volgende stap is natuurlijk dat je je Petcube Play door een robot laat bedienen. Hoef je zelf helemáál niets meer te doen. En die eenzame bejaarden kunnen het op termijn ook prima af zonder menselijk ingrijpen. Je laat een drone één keer per week zeven magnetronmaaltijden op het balkon van het bejaardenflatje dumpen. En de overleden geliefde van opa of oma breng je weer tot leven met AI. Zit zijn of haar geliefde opeens ín die zorgrobot. Tot de dood erop volgt en werkelijk niemand je meer mist.
Always connected, jaja. Maar niet met mensen. Het Internet of Things isoleert je juist op slimme wijze van de menselijke wereld. Meer is het niet. Denk daar maar eens aan wanneer je online bent en op een foto alle zebrapaden, verkeersborden of winkelpuien moet aanvinken, om zo een robot te overtuigen dat jij geen robot bent.
Comments