Werkplekmeting
Maandag, 16.15 uur. Ik zit verdorie al de hele dag in mijn kamer. Gelukkig geen onderwijs vandaag. En er was maar één vergadering en die heb ik kunnen afzeggen. Ben ik wel blij om trouwens, dat ik daar niet heen hoefde. Geen idee wat ik er moest doen, behalve koffie drinken dan. Maar nu zit ik dus al de hele dag in mijn kamer, aan mijn bureau, koffie te drinken. Ik verveel me dood. Alle mails al gelezen. Geen idee wat ik hier de hele dag moet doen. En morgen. En de rest van de week. Dan moet ik wel onderwijs geven, maar dat kan dus niet, dat moet dan maar uitvallen.
Dit heeft allemaal te maken met een mail van de Facility Services van onze universiteit. Sinds die is herdoopt tot Tilburg University hebben ook alle afdelingen en instellingen die hier huizen Engelse namen gekregen. Waar de Facility Services zich mee bezighouden, werd spoedig duidelijk: zij laten een werkplekmeting verrichten. Ha fijn, dacht ik eerst nog, ze komen mijn kamer opmeten, want ik heb een vrij kleine kamer en ik zou best een grotere willen. Qua kamer dus. Maar nee, niets van dat al. Er zal gedurende twee weken worden geregistreerd wat de bezetting van elke werkplek is. Deze registratie zal op vier ‘meetmomenten’ geschieden. Ergens rond 9.00 uur, 11.00 uur, 13.30 uur en 15.30 uur. Dat zeggen ze althans, maar helemaal vertrouwen doe ik het niet en dus zit ik hier de hele dag. En dan komen ze dus kijken of je er bent. Wie die ‘ze’ zijn? Dat zijn natuurlijk niet de mensen van de Facility Services zelf – die kijken wel uit, die laten hun kamer niet onbeheerd (m/v) achter. Nee, de registratie wordt gedaan door een aantal werkstudenten. Een werkplekmeting door werkstudenten. Wat een hoop werk.
En nu ben ik bang dat ik straks geen kamer meer heb – want dat is natuurlijk de bedoeling van al dat gewerkplekmeet – aangezien ik normaal gesproken honderd uur per week college geef, en dus maar weinig op mijn kamer ben. Dan zit er straks ineens een ander op mijn stoel. Of misschien moet ik mijn kamer voortaan wel delen met iemand anders, bijvoorbeeld iemand die Limburgs praat, of die alleen over voetballen kan praten, of die een vrouw is. Dus, om dat te voorkomen, moet ik in elk geval op de vier meetmomenten aanwezig zijn, Ik zou natuurlijk zelf ook een werkstudent kunnen inhuren, die op die vier momenten achter mijn bureau gaat zitten in een soort werkhouding. En dat die werkhoudingwerkstudent dan verstoord opkijkt als er een werkplekmeetwerkstudent aanklopt. Verder hoeft hij niets te kunnen of niets te doen. Dat doe ik tenslotte ook niet als ik al een keer op mijn kamer verzeild ben geraakt, per ongeluk al het ware, tussen alle colleges door. Of misschien kan ik mijn kamer wel verhuren, aan een ontwerkplekte collega. Of aan een student, of een uitbater van een broodjeszaak, of een dame die massages verzorgt. Toch eens over nadenken. Verder heb ik toch niets te doen.
Advertentie.
