Giph & ik

Gisteravond was ik bij een voordracht van Ronald Giphart naar aanleiding van zijn vorig jaar verschenen roman IJsland, die inmiddels alweer zijn eerste druk beleeft. Ik vind Ronald Giphart een grappige man, en ik kan het weten. Nog zo’n vijftig andere mensen vonden hem kennelijk ook grappig genoeg om te komen. Bovendien was er niets bijzonders op tv. Vóór mij zat een jonge dame druk aantekeningen te maken van hetgeen de spreker te berde bracht. Ik schatte haar ergens voor in de twintig. Zij bleek op de School voor Journalistiek te zitten en in het kader van een of andere stage een artikel te schrijven over de “leescultuur onder jongeren”. En zij dacht dat Ronald Giphart wel een schrijver was die jongeren moest aanspreken. Gezien de seks in zijn boeken. En de humor. Maar toch vooral de seks.

Ik keek het zaaltje in. Buiten haar waren er nog twee toehoorders die ik begin twintig schatte, een koppeltje dat bij de voordracht aanwezig was omdat de vrouwelijke helft dat wilde. De nurkse gezichtsuitdrukking van haar vriend sprak althans boekdelen (die duidelijk niet overeenkwamen met de delen van het boek die door de schrijver werden voorgelezen). Zij zat evenwel uitbundig te lachen. Ook als er helemaal niets te lachen viel omdat Giphart een gevoelig onderwerp aansneed (toen tijdens een operatie aan zijn ballen bijvoorbeeld de verdoving niet werkte, dat was erg gevoelig wat daar toen werd aansneden). Later die avond stelde zij aan Giphart ook nog de vraag, of hij als hij een boek ging schrijven, bij pagina 1 begon en dan zo verder ging tot de laatste pagina. Ik begreep nu waarom de vriend zo nurks keek.

Wat betreft leeftijdsopbouw waren er onder het gehoor voorts wat “oudere jongeren”, waaronder Ronald Giphart en ik en nog wat anderen die niet ter zake doen. De gemiddelde leeftijd van de rest van de aanwezigen lag ruim boven de honderd. Vrouwen met witte en grijze haren, mannen zonder. Een van hen dacht dat de spreker Hans Dorrestijn was en zat dan ook voortdurend te lachen. Drie ouderen hingen in een ogenschijnlijk ernstig comateuze toestand in hun stoel, maar hebben het einde toch gehaald. Tijdens de borrel na afloop van de voordracht hing de geur van licht urineverlies in de zaal. In het gangpad moest iemand worden gereanimeerd.

Lijkt me een heel aardig artikel te worden, dat over de leescultuur onder jongeren.

_Advertentie.