Recensie: John Fullbright
John Fullbright is tot op heden geen Grote Naam in de canon van de Americana. Tijdens zijn optreden in Meneer Frits in Eindhoven bewijst hij dat dat onverdiend is.
Het vervelende van live-recensies is dat er een element van momentum in elk concert aanwezig is. Een dag later, als je naar het in allerijl gekochte album van de betreffende artiest luistert, kun je al niet meer precies grijpen waarom je zo geraakt was.
En toch: een poging. We schrijven maandag 18 april. Vanavond speelt de pas 21-jarige singer/songwriter in Meneer Frits, het café van het muziekgebouw Frits Philips in Eindhoven. De show maakt deel uit van een concertreeks van het muziekcafé die sowieso de moeite waard is – ‘Ad van Meurs presenteert’ – waarin de Eindhovense muziekgoeroe allerlei internationaal talent naar zijn podium lokt.
De wijze waarop Van Meurs de muzikant op zijn website introduceert is veelzeggend. Als het nu 1963 was geweest had ik Bob Dylan aangekondigd… in die orde van grootte. Echt, een magistrale performer met liedjes die onder je huid kruipen. Dat zijn bepaald niet ongevaarlijke superlatieven – de teleurstelling ligt immers op de loer – maar Van Meurs’ enthousiasme komt niet uit de lucht vallen. In een show van 9 tot half 12 (inclusief pauze) herinnert de songwriter uit Oklahoma ons eraan wat een songwriter hoort te doen.
Fullbright staat in zichzelf gekeerd op het podium, binnensmonds pratend, wegkijkend. Maar zijn nummers – solo uitgevoerd met een gitaar, mondharmonica en piano (in die volgorde) – zijn van een scherpte die enkel bewondering opwekt. De zanger plaatst zich in een rijke traditie door eigen nummers af te wisselen met werk van een Leonard Cohen, Dan Bern of Woody Guthrie.
Zijn eigen songs zijn van dezelfde soort: verhalend, tragisch, komisch. Het publiek in de zaal kan met recht zowel huilen als lachen. En net de oude meesters besteedt ook Fullbright ruim de tijd om uit te leggen waar de ideeën van zijn songs vandaan komen. “Dit is geen klasje songwriten’, voegt hij eraan toe, maar voor iedereen die weten wil hoe een goed liedje in elkaar steekt is het dat wel degelijk.
Kortom: als deze wereld ook maar een beetje eerlijk is, speelt deze jongeman binnen een niet al te lange tijd in behoorlijk wat grotere zalen dan deze. Mocht hij nog eens in de buurt langskomen: grijpen die kans.
