Hossende moffen in een nachtbus.
Misschien vond je jezelf erg zielig na de nederlaag tegen Duitsland. Maar jij kon uithuilen en vroeg naar bed. Onze nacht had nog een toetje in petto.
Na de wedstrijd renden we in volle galop naar het busstation om in een nachtbus naar Kiev te kruipen. Daar stootten we op uitgelaten oosterburen. Het is erg genoeg om verdiend te verliezen. Om vast te moeten stellen dat de Duitsers in elk opzicht beter waren. Om duizenden kilometers te reizen om zo’n deceptie mee te maken. Om dan ook nog acht uur lang een zweetbus te moeten delen met die teringlijers uit het Teutoburger Wald, daartegen zijn alleen Pik en ik bestand. Een nacht lang in een bus die niet stopt, je blaas tegen je huig, Duitsers die honderden keren hun zelf gemaakte filmpjes uit het stadion op hun telefoon afspelen, we kwamen psychisch en fysiek licht in de kreukels aan in Kiev.
Een schijtpartij (Chernobil 2.0) in de Mac Donalds en een kop koffie later, waren we in staat de steven te wenden en ons op te maken voor een ontmoeting met de Koning van de Koelkasten, de Keizerrrrr van de Koel-Vriescombinaties uit Kiev, vriend V. Daar komen we nog op terug.
Als je je slecht voelt, helpt het besef dat er mensen zijn met wie het nog minder gaat, vaak om de zaken weer in perspectief te plaatsen. Voel je je nu beter? Graag gedaan
Louis Tils is sociaal geograaf en voetballiefhebber. Hij blogt voor Univers tijdens het EK vanuit de Oekraïne.
