Recensie: Peer Gynt
Jezelf zijn. Tegenwoordig een populair begrip. In het toneelstuk Peer Gynt vormt dit begrip de rode draad en enige houvast die Peer heeft in zijn leven. Maar wat is dat dan: jezelf zijn? Wanneer ben je als mens werkelijk jezelf?
De hoofdpersoon is een dagdromer en een fantast. Hij is een roekeloze geluksjager die droomt voorbestemd te zijn voor een leven van welvaart en roem. Dit zorgt voor spannende, maar ook verwarrende momenten. Trollen, een knopengieter, de woestijn en de duivel, het komt allemaal voorbij. Het is moeilijk om zijn dagdromen en de werkelijkheid te onderscheiden. Dit geeft ook meteen de ingewikkelde natuur van de mens weer: wanneer ben je eigenlijk jezelf?
Peer is in ieder geval iemand die durft te dromen, maar niet nadenkt over de consequenties die dit met zich meebrengt. Je moet je durven overgeven aan het verhaal, zodat je in de roes en realiteit van Peers leven terecht kan komen. Dat is wel moeilijk, want als kijker wil je weten wat nou echt is en wat niet. Dat kan er voor zorgen dat het stuk niet helemaal duidelijk is.
Het Tilburgse componistenduo Strijbos & Van Rijswijk hebben de muziek goed bij het stuk gecomponeerd. De muziek vult het stuk mooi aan. De acteurs van Het Zuidelijk Toneel vertolken hun rollen goed. De figuranten zijn zeker niet overbodig, zij vervullen ieder bedrijf een belangrijke rol.
Het toneelstuk duurt met de pauze erbij drie uur. Het is als je het verhaal begrijpt zeker niet te lang. Het is wel een kwestie van smaak, je moet van dit genre houden. Er waren vooral ouderen in de zaal, maar het is zeker vermakelijk voor studenten. Al is het soms geen gemakkelijk toneelstuk!
Gezien op 10 januari in Theaters Tilburg (Try Out). Vanavond is de première om 20.15 uur.
