Een weekend Antwerpen
Wat worden mensen toch vergeetachtig naarmate ze ouder worden. Daar had ik het met mijn vriendin over toen wij laatst nog eens de foto’s bekeken van het weekend Antwerpen dat wij deze zomer hadden beleefd. Ik zal de lezer niet vermoeien met een opsomming van wezenlijke dingen waarvan reeds bij aanvang van de treinreis kwam vast te staan dat wij ze waren vergeten in te pakken. Desondanks was de koffer behoorlijk zwaar, waarschijnlijk mede ten gevolge van de vijftien paar schoenen die erin zaten. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat zich daaronder ook één paar van mij bevond. Toen ik de koffer na veel gezeul uitgeput in de lounge van het hotel neerzette, bleek hij aan de onderkant te zijn voorzien van wieltjes, waar mijn vriendin erg om moest lachen. Eenmaal in de voor ons bestemde suite aangekomen, besloot ik aanstonds een bad te nemen om de vermoeienissen van de reis van me af te spoelen. Met behulp van de mengkraan stelde ik het water in op de door mij gewenste temperatuur, ik spoot alle gratis flesjes badschuim leeg en ik stapte in het bad. Ik stapte weer uit het bad en deed mijn schoenen, sokken en andere kleren uit, en toen liet ik mij verzinken in het lauwwarme water. Wat een genot! Dit genot werd nog groter toen mijn vriendin bij mij in het bad plaatsnam, gekleed in haar zeemeerminnenpakje. O, wat hadden wij een plezier! Na een uur of twee begonnen wij evenwel wat rimpelig te worden, terwijl het water aanmerkelijk in temperatuur was gedaald. Ook het badschuim was verdwenen. Maar wat bleek toen wij uit het bad wilden stappen? Ik kreeg de stop niet uit de afvoer! Hoe ik ook trok, peuterde en vloekte, er was geen beweging in te krijgen. Dat zal je altijd zien, het zit ook nooit eens mee. Ik besloot onmiddellijk een klacht te gaan indienen bij de hotelbalie. Vriendelijk lachend stonden de baliemedewerkers mij te woord. Ze lachten wel heel erg veel trouwens, evenals het merendeel van de leden van het reisgezelschap dat zojuist was gearriveerd. Ik begreep nu waarom mijn vriendin mij nog had trachten tegen te houden.
