Recensie: Best Kept Secret 2014

Sunday, lazy Sunday. Als de Ierse band U2 afgelopen weekend het Best Kept Secret Festival (BKS) bij de Beekse Bergen in Hilvarenbeek had bezocht, zouden ze vast een liedje schrijven met die titel. Overal in het gras liggen mensen te chillen. Op de achtergrond klinkt muziek van de Britse rockband 1975. Zanger Matthew Healy doet zijn best, maar veel bekijks trekt hij niet. Liever zoeken mensen verkoeling in het meertje of zitten ze met een biertje in de hand op het zandstrand. Wat een verschil met de zaterdag, toen bijna de hele dag overal snoeiharde rockmuziek klonk en er massaal gedanst en gesprongen werd.

Om het even in een hokje te stoppen: als zaterdag de dag van de Cul de Sac-bezoeker op BKS was, dan was zondag de dag van de Stadsstrand-fan.  Hoewel het merendeel van de bezoekers een kaartje voor het hele weekend heeft, lijken op de zondagse acts ook andere fans afgekomen. Ofwel; de baarden zijn verdwenen. Misschien opgeslokt in de kuil die door hun eigen moshpit is gecreëerd.

Op zaterdag stonden onder meer Miles Kane, Mogwai, The War on Drugs, Honeyblood, Metronomy en Franz Ferdinand (geweldige afsluiter) op een van de vijf podia.  Voor alle acts gold: een lekkere bak herrie voor de liefhebbers, maar ook voor velen iets te hard. Oordopjes zijn noodzaak, anderen doen de handen voor de oren. Op zondag staat meer folkmuziek geprogrammeerd maar ook rap, (indie-)pop en indie-rock.

Duurzaam
Terwijl steeds meer festivals tegenwoordig niet alleen muziek programmeren maar ook dans en theater, wil Best Kept Secret zich beperken tot de basis. Muziek en niets anders dan muziek. Het enige andere vermaak vind je in de vorm van een kleine markt met kleding, kettinkjes en hoedjes, in het bezoek aan een tomatenkas en in houten schommels die in het bos hangen. En in het eten natuurlijk, want behalve muziek is bij BKS voedsel ook belangrijk. Het festival serveert liever geen frites en kroket zoals op veel festivals (hoewel dat ook kan). De bezoekers kunnen kiezen uit duurzaam geteeld biologisch eten. Verantwoord veganistisch voedsel, een oesterbar, vegetarische kebab en vers geperst groentesap. Keerzijde van deze medaille: het eten is duur, acht euro voor een hamburger, evenveel voor een bord couscous. En door de strenge beveiliging is eten naar binnen smokkelen niet mogelijk.

[imagebrowser id=166]

Duurzaamheid is een belangrijk ding voor de organisatie. Dus betaal je niet met plastic muntjes, maar met een vooraf opgeladen chip die aan je polsbandje vastzit en wordt het bier en de frisdrank  in plastic statiegeldbekers van 1,50 geserveerd. Is je glas leeg en neem je het mee terug naar de bar dan betaal je alleen voor de refill en krijg je een schoon glas. Aan het eind van het weekend ruil je je lege beker in en krijg je je statiegeld terug op je chip. Voordeel: er ligt bijna nergens afval. Nadeel: het hele weekend loop je met een beker in je tas. En ook niet handig: de loketten waar je het overgebleven geld van je chip kan laten terugstorten zijn op zondag maar tot elf uur open, net zo lang als het optreden van slotact Elbow duurt. Wie geld terug wil laten storten (inclusief statiegeld) moet dus eerder weg bij het optreden, een half uurtje extra tijd voor een refund was fijn geweest.

Terug naar de kwaliteit van de muziek dan.  Want daar kwamen we voor. Helaas is het programma zeker op zaterdag een beetje eentonig. Als je niet van harde rock (o.a Mogwai) houdt en niet van electro (oa Metronomy) is er weinig vertier. Op zondag is de toon afwisselender, tussen de acts door klinkt zelfs nederpop uit de luidsprekers bij het hoofdpodium en op podium 3 vermaakt de Amerikaanse rapper Oddisee zijn fans.

Folk
Een overtreffende trap van chillen wordt bereikt bij het optreden van Angus & Julia Stone. Totaal niet dansbaar, maar broer en zus trekken met hun folkmuziek duizenden mensen. Liedjes over de liefde en reizen, met op de achtergrond het meertje van de Beekse Bergen en een felle zon aan de hemel. Beide muzikanten genieten duidelijk van de sfeer. Julia met een tamboerijn in de hand, Angus met een oude zeemanstrui en ongekamde haren. Oprechte en pure muziek, beter wordt het niet.

Ze worden afgelost door Belle & Sebastian. Vorig jaar zou deze Schotse band al op Best Kept Secret staan, maar door ‘onvoorziene omstandigheden’ werden alle optredens van juni afgezegd. De muzikanten maken het meer dan goed. Violen strijken, een trompet zet in, een subtiel arrangement volgt.  Hoe toepasselijk op deze zomerse dag is het nummer Another Sunny Day.  De band speelt vooral oude nummers zoals The Loneliness of a Middle Distance Runner, maar het is een schot in de roos. Melodieus en vooral erg fijn. En passend bij de omgeving van bos en water.

Conclusie: Best Kept Secret is een mooi festival op een geweldige locatie. Met de programmering zit het wel goed en natuur en muziek passen met name op zondag goed bij elkaar. Wel zijn er wat kinderziektes en kritiekpunten, bijvoorbeeld de dure horeca, het uitbetalen van het krediet op de polsbandjes en de vuile toiletten. Als dat verbeterd wordt, voorspellen we nog veel mooie edities.