Sorry

[vc_column width=”100%”>sorry.

Sorry-bingo
Bijna had ik een bingo, maar één vakje op mijn kaart kon ik maar niet wegstrepen. Geen smet op blazoen ter grootte van Srebrenica, maar toch. Wel een vlekje dat weggepoetst mag worden. Twee weken geleden organiseerde Academic Forum in opdracht van het universiteitsbestuur een middag over de toekomst van het hoger onderwijs. Behoorlijk wat actiegroepen hadden zich verzameld: ReThink; De Nieuwe Universiteit; Beter Onderwijs Nederland; Platform Hervorming Nederlandse Universiteiten- allen togen ze naar Tilburg. Gastheer van de middag was collegevoorzitter Koen Becking. Hij zat rustig op de voorste rij, zonder zich in het debat te mengen, tot teleurstelling van de actiegroepen.

Kom op, Koen, je bent in goed gezelschap dezer dagen. Zo moeilijk is het niet!

Die actievoerders verweten Becking dat hij enkel reageerde op de VSNU en de actiegroepen in de kou liet staan door niet te reageren. Ook in de herkansing gaf Becking echter niet thuis. Becking vond het debat ‘vooral een aangelegenheid van de academische gemeenschap’. Een argument van likmevestje. Als bestuurder zou hij juist te midden van de academische gemeenschap moeten staan. Hij is immers met de rector de enige die grote veranderingen kan doorvoeren. Als hij zich geen onderdeel van de academische gemeenschap voelt, hebben we een heel ander probleem.

Verantwoordelijkheid
Het voorzitten van een academische gemeenschap brengt een verantwoordelijkheid met zich mee. Een verantwoordelijkheid om niet enkel te luisteren en vervolgens intern te bekonkelen wat er met de voorstellen gebeurt. Nee, een verantwoordelijkheid om in het debat stelling te nemen en keuzes te verdedigen. En ook een verantwoordelijkheid om dat te corrigeren wanneer je het niet hebt gedaan. Dus kom op, Koen, je bent in goed gezelschap dezer dagen. Zo moeilijk is het niet!

_Advertentie.