Ode aan de regionale omroep

Wanneer je na een lange dag studeren de mentale capaciteit niet meer hebt om iets te kijken met meer diepgang dan de gemiddelde aflevering van Telsell, zijn er een aantal zenders waarin je je heil kunt vinden: de regionale zenders van Noord-Holland, Overijssel en Gelderland.

Terwijl op de landelijke zenders gesprekken met politicus A en expert B worden gevoerd over ontwikkelingen op een wereldwijde schaal, wordt op RTV Noord Holland een volslagen oninteressant, intellectueel onverantwoord gesprek gevoerd met een man over zijn verzameling koektrommels. Alles wordt gefilmd met een camera uit het jaar 1980 door een cameraman die de camera zo laat trillen dat je zou denken dat je Groningen TV op hebt staan. Editing is daarnaast bij de regionale omroep nog niet uitgevonden, waardoor alles wat is opgenomen achtereenvolgend wordt uitgezonden, inclusief versprekingen van de interviewer, verplaatsingen naar nieuwe locaties en opmerkingen in de richting van: “Pas op voor het opstapje, Joep” (waarbij Joep de cameraman is.)

Dit kneuterige, niet-gestylede rotzooitje van een leven komt namelijk ook met een lichtpuntje

Ik ben dol op deze kneutigerheid. Waar in de landelijke oproep alles perfect en professioneel opgezet en geregeld is, en er zelfs bij live uitzendingen zelden iets mis gaat, laat de regionale omroep zien hoe het leven in Nederland er nou daadwerkelijk uit ziet. Hoe flitsend, boeiend en gestroomlijnd de interviews van Humberto Tan met Bijzonder Persoon Van De Week A namelijk ook lopen, het is niet hoe ons echte leven zich voltrekt. In ons echte leven is er geen script en zijn de mensen waarmee we mogen praten geen wereldveranderde politici of aan de dood ontsnapte mensen, maar gewoon onze eigen saaie familieleden waarnaar we met geveinsde interesse moeten luisteren als het weer eens over het minieme gewichtsverlies van tante Bep gaat. In echte leven zijn onze colleges niet altijd baanbrekend interessant, maar gaat het soms gewoon twee uur lang over statistiek of methodologie. In ons echte leven zijn er geen cuts waardoor we altijd meteen naar de interessante delen van het programma mogen springen, maar moeten we ook wachten tot de reis voorbij is richting een bestemming die uiteindelijk toch altijd tegen valt. Balen? Niet per sé.

Dit kneuterige, niet-gestylede rotzooitje van een leven komt namelijk ook met een lichtpuntje: het maakt namelijk eigenlijk allemaal niet zoveel uit wat we doen, hoe vaak we dat ene vak moeten herkansen, hoe lang we erover doen om op te groeien, en hoe we eruit zien terwijl we door ons leven struikelen. Er is immers, net als bij de regionale omroep, toch geen hond die er naar kijkt. Heerlijk.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.