Boetedoen moet zonder getreuzel
Verschillende directeuren en bestuurders moesten recent alle zeilen bijzetten om reputatieschade te voorkomen. Hoogleraar economie Sylvester Eijffinger vertelt waarom de een daar beter in slaagt dan de ander.
1. Beginnen bestuurders alle voeling met de samenleving te verliezen, of wat is er aan de hand?
“Het voorval met de beloning van Ralph Hamers van ING vond ik overdreven. Let wel: hij had er zelf weinig over te zeggen en was in feite maar lijdend voorwerp in de publieke discussie. De raad van commissarissen wilde dat hij meer verdiende, omdat hij van het niveau ‘Champions League’ is. En dat is objectief ook zo. Hij is echt heel goed. Maar ja, er is nu eenmaal ook een emotionele realiteit en een maatschappelijke realiteit. Dat werd verkeerd ingeschat en is nu hersteld. Lijkt me afdoende.”
2. En wat denkt u van Jean-Claude Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie die naaste collega Martin Selmayr een toppost wilde bezorgen. Ondemocratische vriendjespolitiek?
“Ook hiervan denk ik dat we het niet groter moeten maken dan het is. Het zegt niet dat heel de Europese politiek losgezongen is van de democratie. Juncker lijkt op eigen houtje te hebben geopereerd, zonder medeweten van andere commissieleden en regeringsleiders. Veel erger vind ik het recente voorval bij Facebook.”
3. Facebook kwam in het nieuws omdat het medium het bedrijf Cambridge Analytica de kans gaf persoonlijkheidsprofielen te verhandelen. Daar konden politici als Donald Trump hun voordeel mee doen. Waarom is dit meer dan een bedrijfsongevalletje?
“Het is een ‘shock to the system’, want het ondermijnt het hele democratische proces. Ten tweede was dit nieuws al anderhalf jaar bekend, ik las er al over bij VICE net nadat Trump werd gekozen. Onlangs pas heeft Facebook-directeur Mark Zuckerberg z’n excuses aangeboden. Dat is veel te laat.”
4. Hoe bezweer je een bedrijfscrisis?
“Ik hanteer drie stelregels. Ten eerste moet je nagaan of het inderdaad waar is wat er over je bedrijf of instelling wordt gezegd en geschreven. Klopt dit, dat is twee, moet je er meteen open over durven zijn. Ten derde moet je spijt betuigen. Openlijk boetedoen en beterschap beloven, zorgt voor de noodzakelijke reiniging. Doe dat liever iets te veel dan te weinig, want anders moet je later opnieuw door het stof en dat maakt het alleen maar pijnlijker. De fout bedekken met de mantel der liefde is geen goed idee.”
5. Dan wordt het een gênant Halbe Zijlstra-momentje, zullen we maar zeggen.
“Inderdaad, die heeft te lang gewacht met het inlichten van zijn collega’s en het ook nog goed proberen te praten. Hier tegenover staat dan weer Jeanine Hennis-Plasschaert, ook van de VVD, die als Minister van Defensie opstapte vanwege een voorval met een mortier tijdens een legeroefening. Zij kan daar natuurlijk nooit persoonlijk verantwoordelijk voor worden gehouden, want ze kan niet alles in de gaten houden. Toch voelde ze zich politiek verantwoordelijk. Ze bood haar ontslag meteen aan. Dat is goed. Daarom heeft ze haar persoonlijke integriteit niet verloren. Dat maakt dat ze later eventueel nog kan terugkomen op een belangrijke post.”
Advertentie.
