Houdoe en bedankt (olé olé)

Columnist Iris Wijers heeft haar scriptie afgerond en staat op de drempel van de grotemensenwereld. En dat is best wel spannend.

Iris Wijers banner

Na vijf jaar rondverdwalen op de universiteit, is het voor mij bijna tijd om afscheid te nemen van de vertrouwde campus en collegezalen van Tilburg University. Mijn scriptie is afgerond, ingeleverd en nagekeken en er staan nette cijfers naast alle vakken van mijn masterprogramma. Hoewel er nog genoeg te regelen valt, komt de dag dat ik officieel student-af ben steeds dichterbij. Angstwekkend dichterbij, bijna. Ik ben namelijk nooit goed geweest met eindes.

Eindes zijn spannend, vooral als ze gevolgd worden door een nieuw begin. Een nieuw begin waarin alle regels ineens net wat anders zijn. Als student wordt er namelijk van ons (met enige tegenzin) geaccepteerd dat we op sommige vlakken een beetje zielig en nutteloos zijn. In het echte ‘grotemensenleven’ wordt daar toch wel op neergekeken. Dus wordt er na ons uitvliegen toch wel verwacht dat we LinkedIn-accounts hebben, dingen doen als hypotheken regelen, zélf de was doen en meer kunnen koken dan macaroni met tomatensaus. Het leven zit vol uitdagingen.

Alle verandering is moeilijk, voor sommigen meer dan voor anderen. Ik bedenk me echter dat veel van de LinkedIn-hebbende, hypotheek-regelende mensen in de grotemensenwereld ook ooit vol spanning de stap hebben moeten zetten van student naar daadwerkelijk productief lid van de samenleving. Dat is hen ook gelukt. Uitzonderingen daargelaten.

Dus aan Tilburg University alvast een welgemeend: ‘Houdoe en bedankt!” en aan mijzelf en alle andere studenten die binnen nu en enkele maanden hun diploma in ontvangst nemen en uitvliegen: succes, we komen er wel.

Advertentie.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.