Alles over de strijd van de meisjes van de Goede Herder

Ze moesten als tienermeisjes dwangarbeid verrichten bij de Zusters van de Goede Herder. Nu strijden ze voor erkenning en gerechtigheid, gesteund door victimoloog Jan van Dijk (Tilburg University). Univers volgt het gevecht van de meisjes van de Goede Herder en sprak met vijf van hen over de diepsnijdende gevolgen van hun traumatische jaren bij nonnen.

De meisjes leefden afgesloten van de buitenwereld in een instelling met hoge muren. Ze mochten niet met elkaar praten en kregen geen onderwijs. Bij alles wat ze deden werden ze gecontroleerd. Wie wegliep werd door de politie teruggebracht. Vrijwel allemaal werden ze op last van de kinderbescherming in de tehuizen van de Goede Herder geplaatst. Vaak na het overlijden van een ouder, huiselijk geweld, verwaarlozing of seksueel misbruik.

Ook in hun volwassen leven werkten de trauma’s van hun jeugd door.  Na jaren van schaamte en stilzwijgen doorbreken ze nu de stilte. Een groep van ruim 140 vrouwen strijdt samen voor genoegdoening en erkenning van het leed dat hen is aangedaan.

Levenslang getekend

Welke invloed hebben de jaren van dwangarbeid en opsluiting gehad op het verdere leven van deze kinderen?

Univers sprak met Joke de Smit, Lies Vissers, Paula Vrij, Joyce en Joke Vermeulen.

Klik op de foto’s om hun verhalen te lezen.

Of lees meer over hun strijd voor erkenning in het Univers-verhaal onderaan deze pagina.

Paula Vrij

Joke de Smit

Joyce

Lies Vissers

Joke Vermeulen

Komt er gerechtigheid voor de meisjes van de Goede Herder?

Lees in onderstaand artikel meer over de strijd en de laatste stand van zaken.

_Advertentie.