Blog TiT: Leed dat kamer verhuren heet

Stel, je woont al een tijdje in een leuk, gezellig studentenhuis….

Je bent gewend aan je huisgenoten, zij aan jou. Je kent de mankementen, de voordelen, de nadelen en ‘het leven’ zit vol met vastigheden. Je weet wat je aan je huisgenoten hebt, waar je je aan irriteert en hoe je daarmee om moet gaan, maar je weet ook precies hoe je de andere mensen in je huis kunt irriteren (machtig wapen). Kortom, je hebt het prima voor mekaar! Leuke huisgenoten, prima huisje, en alles wat ik net al aan heb gehaald.

Maar dan komt er een dag, een dag die je wilt vermijden. De dag des oordeels. Een gezellige, in dit geval de gezelligste, huisgenoot spreekt de woorden uit. “Ik ga verhuizen, ik ga weg uit dit huis”. Eerst is er de verbijstering, dan de shock. Je hoopt stiekem nog dat het een grapje is, maar eigenlijk weet je wel beter. Je leven balanceert aan een zijde draadje. Wat nu?

Nee, zo dramatisch is het gelukkig ook allemaal niet. Maar er komt wel een hoop narigheid op je af. In mijn geval –door een of andere ingewikkelde onderverhuurconstructie met betalingsgarantie – is mijn vader hoofdhuurder van het huis, en dus zorgt hij voor een nieuwe huisgenoot. Maar dat wil ik natuurlijk niet. Ik woon in Tilburg, niet mijn vader. Ik zorg dus, samen met mijn overgebleven huisgenoot, voor een nieuwe huisgenoot, niet in de laatste plaats omdat ik de bezichtigers ook zelf wil keuren. Ik heb mezelf dan ook al snel als voorzitter van het keurcomité bestempeld.
Want ik heb nog precies voor ogen hoe ik als slachtvee gekeurd werd in al die studentenhuizen, toen ik nog op zoek was naar een kamer. Dus, payback time!

Wat nu? Ik heb de kamer mooi omschreven op www.kamernet.nl geplaatst. Dan dien je van alles in te vullen, zoals de kosten per maand, roken toegestaan of niet, huisdieren toegestaan of niet, grootte van de kamer, contactgegevens en dergelijke. En het mooiste van alles is dat het plaatsen van kamers op kamernet kostenloos is! Een meevaller, aangezien je wel moet betalen om te reageren op vrijstaande kamers.
Anyway, het wachten is begonnen. Het lastige aan het verhuren van deze kamer is dat deze maar tijdelijk is. Ik ben eind juni klaar met mijn opleiding en ga dan mijn heil ergens anders zoeken. Mijn huisgenoot gaat volgend jaar weer thuis wonen en op en neer reizen tussen Maastricht en Tilburg (niet mijn idee..). Aangezien mijn vader hoofdhuurder is, stopt die dan ook het huurcontract .
En dan past mijn vader (terecht) liever voor de rompslomp om het dan over te zetten op een andere naam eventueel.
In ieder geval, het wachten was begonnen en het duurde twee dagen (de eerste 24 uur kan het zijn dat je kamer nog niet zichtbaar is op kamernet.nl, omdat kamernet de kamers nog even keurt) toen de eerste potentiële huisgenoot zich aandiende. En toen langzaam maar zeker kwam er een stroom op gang. De tijdelijke kamer is uiteraard bijzonder geschikt voor buitenlandse studenten, en dat bleek.
Italiaanse meisjes met namen als Stephania en Andrea meldden dat ze graag een kijkje kwamen nemen. Later bleek Andrea overigens een jongen, dat kan allemaal in Italië.
Aangezien de kamer per direct beschikbaar zou zijn, kwamen ook langzaam maar zeker Nederlandse aanmeldingen. Maar na in totaal acht aanmeldingen, bleven er nog maar drie gegadigden over. De rest liet na een reactie nooit meer iets van zich horen (tot op heden..). Bizar. Maar zo hadden wij ook maar een beperkte vijver om in te vissen.

Vervolgens dus een zogeheten open kijk avond regelen. Ik heb het liefst dat al die vreemden dan maar in één avond over de vloer komen. Dat gaat ook niet zonder slag of stoot, het heeft ons drieën (ook de vertrekkende huisgenoot hielp mee) 5 uur gekost om het huisje tiptop in orde te maken. Dan nog een twee kratten bier en flessen cola scoren, you never know.

Zo gezegd, zo gedaan. Ons huisje was vanaf half 8 open gesteld voor de drie gegadigden, maar we hadden wel met iedereen een tijd afgesproken. Voor ieder een half uurtje was de tijd gereserveerd, en dus zouden we rond 21.00 klaar moeten zijn. Zo ongeveer.

In ieder geval, dinsdag 18 januari was het zover. En ja hoor, stipt half 8 ging de bel. Een ietwat schuchtere, op het oog nogal onzekere en slordige jongeman stapte de hal van ons paleisje binnen. Na een beetje gepraat te hebben over koetjes en kalfjes (Wat voor studie doe je? Is het leuk? Doe je aan sport?) besloot ik deze kerel een rondleiding te geven. Niet dat een rondleiding te veel voorstelt, binnen 5 minuutjes heb je het huisje wel gezien hoor:P.
Maar binnen deze 5 minuten begon hij behoorlijk veel te vertellen, bijvoorbeeld dat hij ontzettend zenuwachtig was en PER DIRECT de kamer in moest. Tussen neus en lippen door vertelde hij dat hij een kind had (mijn huisgenoot en ik kwamen er niet achter of dit waar was, of een verspreking) en dat hij aan het afkicken was van een alcohol en nicotine verslaving! Nou, toen was voor ons al vrij duidelijk dat deze kerel niet de nieuwe huisgenoot zou worden. Zeker omdat wij allebei in het weekend geregeld weg zijn. Dan had ik er niet zo’n fijn gevoel bij als deze dude in mijn huis zou blijven.
Binnen 20 minuten kreeg ik voor de tweede keer zijn klamme hand toegestoken en deelde hem mede dat ik hem nog iets zou laten weten.

Toen volgde een wachttijd van tien minuten zou je denken, ware het niet dat potentiële huisgenoot #2 zich niet liet zien. Na haar gebeld te hebben, bleek zij al een andere kamer te hebben. Tenminste, dat haalde ik uit haar gebrekkige Engels. Het was in ieder geval zeker dat zij niet meer zou komen.
Balen!

Gelukkig ging om 5 voor half 9 wel netjes de bel en er stond een verzorgde kerel voor de deur. Dat was al een verbetering. Hij ging ook in de weekenden vaak naar huis en voelde zich duidelijk meer op zijn gemak dan de vorige. Gewoon een normale, nette jongen waarmee zeker 5 maandjes te leven zou vallen. Ook hij kreeg en rondleiding en was erg enthousiast.
Dus ik was al blij met deze vondst :-), helaas bleek dat de jongeman 19 januari nog een kijkavond had.
Hij zou ons bellen na afloop van de tweede kijkavond. Wel zei hij al dat die andere kamer goedkoper was (onze kamer €300,- tegen €250,-) en dat hij als student natuurlijk daar rekening mee moest houden.
Om half 10 vertrok hij pas weer, na twee cola en een glas water. (Hij was met de auto).

Toen ben ik nog even met mijn huisgenoot om de tafel gaan zitten en werd besloten #1 sowieso niet toe te laten als huisgenoot. In tegenstelling tot #3. Afwachten dus!
En inderdaad, vrijdagavond ging de telefoon. Fingers crossed! Maar helaas, ik werd teleurgesteld. De andere kamer was dan weliswaar de helft kleiner, maar ook €50,- goedkoper.
Dus had hij besloten daar zijn intrek te nemen. Erg balen!

En zo zit ik nu hier deze blog te schrijven op 23 januari, nadat ik zojuist de kamer overnieuw op www.kamernet.nl heb gezet. Maar wellicht heb jij naar het lezen van deze blog ook wel interesse in een tijdelijke kamer hartje Tilburg :-)? Dan kun je dat altijd laten weten! -> leonidaswolder@hotmail.com

En tot dan, the search continues..
Ik houd jullie op de hoogte!

Rick van den Boorn blogt voor TilburgisThuis

_Advertentie.