Lachen met Geert (III)

Ik vind de PVV een leuke partij. Geert is tenminste niet te beroerd om te zeggen wat hij vindt, waar andere politici zich verschuilen achter stuntelige en stijve standpunten of een heenkomen zoeken in nevelige en nietszeggende nonsence. De ideeën van Geert zijn ook al zo leuk, zo origineel. Bijvoorbeeld het idee om alle mensen die niet in het tuig willen, op te sluiten in een tuigdorp ergens ver van de bewoonde wereld. Veelplegers, die in twee jaar tijd minstens drie keer in de fout zijn gegaan, krijgen daar een plekje in een wooncontainer.

Grappig idee. Zal ongetwijfeld veel mensen aanspreken. Ik vraag me wel af, of in zo’n tuigdorp bijvoorbeeld ook winkels zijn, en een snackbar en een videotheek – of zouden die gelijk worden overvallen? Of komt er een kapo om de boel een beetje in het gareel te houden? Of juist niet? En komen er groenvoorzieningen? Mag je huisdieren houden? Maar wat mij nog het meest aan het denken zette, was de minderjarige delinquent die veelpleegt. In dat geval moeten diens ouders namelijk mee naar het tuigdorp. Zet al het schorriemorrie maar bij elkaar, aldus Geert.

Dat kan een oplossing zijn als die ouders inderdaad schorriemorrie-ouders zijn. De appel valt in veel gevallen immers niet ver van de boom. Maar wat als vader en moeder juist hele degelijke en keurige mensen zijn, geheel te goeder trouw, die zoonlief of dochterlief gewoon niet in de hand kunnen houden? Moeten zij dan toch mee naar zo’n trieste wooncontainer? Een lastige kwestie. Wellicht biedt een passage over abortus die ik aantrof bij Joost Zwagerman in zijn novelle Tomaatsj (1996) een bruikbare oplossing:

“Een propere eliminatie achteraf zou tot de rechten van de ouders moeten behoren. En dan tot maximaal twaalf jaar na de geboorte, en gedekt door ziekenfonds en particuliere verzekeraars. En mocht de buurt last hebben van een kind dat toevallig aan zo’n postnatale eliminatie is ontsnapt, dan moet er de mogelijkheid bestaan van een soort correctief referendum, net zoals ze in Amsterdam organiseren als er ergens een boom scheef staat of een klimrek verkeerd is neergezet. Als de meerderheid van de buren zo’n kind liever omgelegd ziet worden, is het ouderpaar verplicht zich te schikken naar de meerderheid van het referendum”.

Aan die leeftijdsgrens van twaalf kan vast ook nog wel iets worden gedaan…

_Advertentie.