Recensie: prinses op de erwt

De een droomt nog van een (hoofd)rol in een grote musical, de ander heeft die al te pakken en weer een ander was op tv te zien in een dramaserie en een soap. Maar ze hebben een ding gemeen. Ze willen hun skills op musicalgebied verder aanscherpen.

Dat doen ze bij de MusicAllFactory van het Tilburgse Factorium, de enige deeltijdopleiding voor musicalacteurs in Nederland. Hoofdrollen worden gespeeld door de vierdejaars, bijrollen door de derdejaars. Lagerejaars vormen het ensemble. Eens per jaar geven ze een grote show waarmee ze geïnteresseerden, vrienden en bekenden laten zien wat ze kunnen. En dat is veel, zo bleek bij een bewerking van het sprookje van de Prinses op de Erwt.

Een bewuste knipoog naar andere musicals en films of louter toeval? Het is onduidelijk, maar feit is dat tijdens het zien van de ‘Prinses op de Erwt’ de gedachten verschillende keren afdwalen naar andere bekende stukken. Zo lijkt de beginscene met ballet zo te zijn gekopieerd uit de musicalversie van Billy Elliot, lijkt koningin Ergernas (in een glansrol van Marjan de Gendt) qua kapsel en gedrag behoorlijk op een kruising tussen mediapersoonlijkheid Marijke Helwegen en de slechte rode koningin uit Burton’s Alice in Wonderland. Als ironisch toetje op de taart heeft Heer Harold (Peter van Os) qua kleding en kapsel wel erg veel weg van Brad Pit in de film Troy.

Waarschijnlijk is het geen toeval, maar bewuste satire. Zoals het hele stuk een satire is. “Waarom zingen jullie”, vraagt Dame Merel (Dorothy Molenschot) op een gegeven moment aan de nar (Jamie Hayes). “Dit is een musical!!” is het antwoord. De toon is gezet.

Het verhaal van de prinses op de erwt wordt verteld door de ministreel (Niels Noorlander). Prins Vreseloos (Niko Vemeer), een sullige prins die gek is op warme chocomel, is op zoek naar een vrouw. Dan is daar prinses Fred die in haar handen spuugt, door de gracht zwemt om hem te zien en smerig aankomt. Is zij wel een echte prinses? Om het te testen legt moeder Ergernas twintig matrassen op elkaar met daaronder een erwt, Fred slaapt vervolgens geen minuut. In de tussentijd wordt het publiek getrakteerd op een aantal halfnaakte schildknapen, een lofzang op België, een dansbal en nog wat meer opvulscènes. Inderdaad, het gaat inhoudelijk nergens over, maar door de diversiteit krijgen de acteurs wel de kans te laten zien wat ze kunnen.

Alles in de musical is flink ‘over de top’, en dan is het gevaar groot dat het kinderachtig wordt. Dat wordt het echter geen moment, een knappe prestatie. Het decor (6 torentjes) is simpel, maar functioneel. Zingen kunnen de acteurs als de beste. Aan het naturel acteerspel moet door sommigen nog iets gewerkt worden.

Qua look and feel zou de musical niet misstaan in het Eftelingtheater. Dat theater heeft een naam hoog te houden als het om kwalitatieve (sprookjes)muscials gaat en dat is deze show zeker. Misschien kunnen de acteurs een theaterbureau zoeken en het theater in Kaatsheuvel afhuren, dan kunnen ze dagelijks hun kwaliteiten laten zien als ze die grote rol elders niet bemachtigen.

Gezien: ‘Prinses op de Erwt’ in Factorium op 17 juni. Dit weekend nog twee keer te zien (18 juni om 20.00 uur en 19 juni om 14.30 uur). Kaarten kosten 20 euro.