Recensie: Crazy, Stupid, Love
Normaal gesproken is Engeland het land van de onvolprezen romkoms, maar dit keer is het een productie uit de Verenigde Staten die hoge ogen scoort. Crazy, Stupid, Love is een must see voor fans van snedige romkoms als Four weddings and a funeral en Notting Hill, al is deze film minder sprookjesachtig. En daarom: ook leuk voor mannen!
Veertiger, goeie baan, leuke kids, mooi huis, Cal heeft alles voor elkaar. Dénkt hij. Tot het moment dat zijn vrouw Emily wil scheiden. Ze is vreemdgegaan, omdat ze Cal na twintig jaar huwelijk maar een saaie pier vindt. Cal tekent de scheidingspapieren zonder morren en zoekt zijn heil in een hippe dancebar. Hier ontmoet hij womanizer Jacob die aan de lopende band vrouwen mee naar huis neemt. Jacob neemt Cal onder zijn hoede en verandert hem in een paar weken in een snelle jongen. Emily bedenkt zich, dumpt haar nieuwe lover, en sluit Cal weer in haar armen. Eind goed, al goed.
Hoewel Crazy, Stupid, Love niet uitblinkt in haar hoogdravende plot, is het wel steengoed uitgewerkt. Naast de perikelen van Cal en Emily worstelt ook Cals zoon Robbie met de liefde en maken we ook de avontuurtjes van Jacob zijdelings mee. Alle verhaallijnen zijn goed te volgen en grijpen uiteindelijk op een grappige en onverwachte manier in elkaar. Het verhaal is, zoals veel andere romkoms wel zijn, géén sprookje. Verwacht van de acteurs (Steve Carell, Julianne Moore, Emma Stone) geen stereotiepe aaibare romkomspelers op wie je op slag zelf verliefd wordt, maar humoristische en pittige dertigers en veertigers die worstelen met ouder worden en de liefde.
Het fijne aan Crazy, Stupid, Love is dat je zonder zorgen je mannelijke vrienden mee kunt nemen. De romantiek is af en toe zoet, maar nooit tenenkrommend, en de humor is scherp en origineel. Geen melodrama, maar snedige gevatte geestigheid, die veel mannen zal aanspreken.
Crazy Stupid Love / regisseurs Glenn Ficarra, John Requa / hoofdrollen Steve Carell, Ryan Gosling and Julianne Moore
