Smurfen (nog meer!)

Ook toevallig. Schrijf ik gisteren een stukje over de smurfen, lees ik vanochtend in de krant dat les schtroumpfs in Frankrijk zijn geland. Dat schijnt Frans te zijn voor “de smurfen”, want in Frankrijk spreken ze nu eenmaal Frans. Iemand moet die taal toch spreken, nietwaar. Ik dacht dat het wederom om die blauwe kabouters ging, maar nee, het betrof het team van Ajax dat voet op Franse bodem had gezet, om daar vanavond in Lyon met die voet – en naar verluidt ook met de andere voet – een voetbalwedstrijd te spelen. De wat laatdunkende typering “smurfen” heeft in dit verband betrekking op de geringe lengte van de overwegend jeugdige spelers waarmee Ajax vanavond deze voetbalwedstrijd gaat spelen (1.50 meter). De trainer van het gezelschap, moppersmurf Frank de Boer, kon er niet om lachen, maar die kan eigenlijk nergens om lachen. Nu valt er op dit moment ook niet echt veel te lachen voor mensen die iets met deze beursgenoteerde club te maken hebben. Iedereen schijnt ruzie met elkaar te hebben: aandeelhouders, bestuurders, commissarissen, ledenraad, adviesraad, spelersraad, kantinebeheer, lichtmastenbeheer, grassprietenbeheer, supportersbegeleidingscommissie, ballenhoktoezichtcommissie, gevuldekoekeninkoopcommissie, overlegplatform toiletjuffrouwen, en Johan Cruijff natuurlijk. Johan heeft vroeger zelf gevoetbald, heel verdienstelijk zelfs. Nummer 13, geloof ik. Tegenwoordig is hij een graag geziene gast in allerlei voetbalgerelateerde televisieprogramma’s waarin hij als abracadabrasmurf commentaar geeft. En hij zorgt telkens weer voor verrassingen. Net als Sinterklaas eigenlijk. Alleen heeft deze laatste als voordeel dat hij weer naar Spanje teruggaat.