Kerstgedachte

Op de zich Tilburg University noemende universiteit van Tilburg nemen de bezuinigingen onrustbarende vormen aan. Vanmorgen vond ik het jaarlijkse universitaire kerstpakket in mijn postvak. Het feit dat het kerstpakket in mijn postvak paste, is op zich al tekenend voor de grote financiële nood waarin onze onderwijsinstelling verkeert. Het betrof een kleine plastic ‘body bag’ met enige inhoud. De inhoud bestond uit een duur vormgegeven boekje waarin onze universitaire cultuur wordt beschreven in mooie, zalvende woorden. Omdat ik hier sinds mensenheugenis werk, is deze cultuur mij onderhand wel duidelijk, maar voor nieuwelingen is het natuurlijk wel leuk om te weten waarin zij zijn terechtgekomen. Bovendien is het een ‘hard cover’, dus je kunt er lekker mee gooien. Hiermee was de gulle gave echter nog niet uitgeput. Er zat ook een kerstvoucher van 20 euro in het plastic zakje, te besteden bij de Faculty Club of bij Grand Café Esplanade. In eerstgenoemde gelegenheid zijn de prijzen veelal groter dan de gerechten, aangezien zij wordt uitgebaat door het nabijgelegen Maison du Bonheur. Maar een paar broodjes en een mandarijn moet je toch wel met die bon kunnen krijgen, samen met een glas melk, halfvol. Dat glas dus, niet die melk. Dan maar naar de Esplanade voor een dagschotel en een biertje of twee, vooruit drie. Tenzij de familie mee wil, dan wordt het al gauw een portie bitterballen, één bier, een zoete witte wijn en twee cola. Daar kun je thuis toch niet mee aankomen. Gelukkig kwam ik toen ik naar huis ging een dakloze tegen. Ik heb hem mijn voucher gegeven. Past mooi binnen de kerstgedachte. Ik heb hem wel aangeraden om te reserveren want het zal wel storm gaan lopen.