Recensie: Fourteen Twentysix, In Halflight our Soul Glows
Het stikt tegenwoordig de moord van de Nederlandse bandjes. Jammer genoeg zijn de meeste daarvan één pot nat. Daarom is het nieuwe album van Fourteen Twentysix een verademing.
In Halflight our Soul Glows is het nieuwste album van deze vijfkoppige band waarin ook Tom van Nuenen zitting heeft. Nu hoor ik u al vragen: ‘Dé Tom van Nuenen? Die briljante coördinator van Univers, die ons altijd gek maakt van verlangen naar zijn volgende journalistieke parel?’ Inderdaad, dat is ‘m. Maar ook buiten kantoortijd presteert deze redacteur naar behoren.
In Halflight our Soul Glows is namelijk een plaat die er mag zijn. Op de website waarschuwt de band dat ze geen muziek voor de massa maakt. En voor standaard popriedeltjes moet je inderdaad niet bij Fourteen Twentysix zijn. Wel voor prachtig uitgewerkte, atmosferische nummers, vol dromerige zanglijnen en eigenwijze composities. Dit is zo’n plaat die maar langzaam zijn geheimen prijsgeeft. Maar als je de tijd ervoor neemt, word je rijkelijk beloond.
Is er dan helemaal niets te zeiken? Jawel hoor. De zang van Chris van der Linden is soms wat vlak. En iets meer variatie in het geluidspalet had geen kwaad gekund. Maar wat zeuren we, de band is nog jong; deze recensent was in zijn kleutertijd ook nog niet de volmaakte Adonis die hij nu is.
De harten van het grote publiek zal Fourteen Twentysix misschien niet snel veroveren, wel die van de avontuurlijk ingestelde muziekliefhebber.
