Mallemolen

In de mallemolen van het leven draait iedereen zijn rondje mee. Een regel uit het liedje waarmee Heddy Lester ongeveer honderd jaar geleden ons land vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival. Een niet onverdienstelijke zevenenzestigste plaats was het resultaat, waarmee we landen als Andorra en Transsylvanië ruimschoots achter ons lieten. Ach ja, dat waren nog eens tijden. Maar daar gaat het nu niet om. De regel uit de hymne van mevrouw Lester schoot vanmorgen door mijn hoofd toen ik in de krant een bericht over de aanstaande Tilburgse kermis las. Zoals onderhand heel Europa wel weet heeft deze kermis – de moeder aller kermissen – sinds een respectabel aantal jaren een speciale dag geheten Roze Maandag. Deze dag, traditiegetrouw een maandag, is er speciaal voor homo’s en lesbo’s en alles wat zich daar tussenin beweegt. Als leuke ontmoetingsplaats dus.

Enige tijd terug is evenwel bekend geworden dat er dit jaar een tweede themadag bij komt, waarschijnlijk op vrijdag, namelijk een dag voor alleenstaanden. Zodat die met elkaar kunnen zwieren en zwaaien, lachen en lallen, in de hoop daarna niet langer alleenstaand te zullen zijn. Sommige alleenstaanden beschouwen het namelijk als een levensdoeleinde, of zelfs als een door familie of geloof opgedragen verplichting, om zich vast te klinken aan een andere alleenstaande – wellicht mede in verband met de voortplanting dan wel de daarop gerichte plezier verschaffende handelingen. En nu las ik vanochtend in de krant dat er wellicht nog een derde speciale dag gaat komen en wel een dag voor autisten. Op deze dag kunnen autisten dan in contact komen met andere autisten, te midden van alle geschetter, geflits, geloei, gebulder en gebrul waarmee de kermis nu eenmaal gepaard gaat. Lachen!

Al drie themadagen dus – wat leuk toch allemaal. Je zal maar een alleenstaande autistische homo zijn. Uit doorgaans onbetrouwbare bron heb ik vernomen dat er op korte termijn ook voorstellen zullen worden gepresenteerd voor een speciale kermisdag voor ex-gedetineerden, voor mensen met een spraakgebrek en voor personeelsleden van natuurvoedingswinkels. Niet ondenkbaar is dat er ook nog ooit een speciale dag gaat komen voor vaders en moeders met hun kinderen. Maar dit is vooralsnog toekomstmuziek.