Denkend aan Holland

Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan. Marsman (dit is geen personage uit MIB3 maar een dichter).

Denkend aan Holland zie ik molens, tulpen, klompen. De molens, tulpen en klompen zijn oranje. Zij staan op de hoofden van mensen. De mensen zijn ook oranje. Zij zijn supporter van het nationale voetbalteam. Denkend aan Holland zie ik een groen laagland met witte lijnen en elf oneindig trage voetballers. Dan zie ik Jan Klaassen Stuntelaar en Mark Bommelding en Rafael van de Kaart. Zij zijn boos en verdrietig en gefrustreerd, net als de supporters, alleen zijn zij rijker. Denkend aan Holland zie ik een cabouter die het hoofd van zijn vrouw op zijn lijf heeft laten tatoeëren, zodat hij zich niet vergist en per ongeluk bij de verkeerde gaat uithuilen. Denkend aan Holland zie ik oranje straten, oranje huizen, oranje slingers, oranje vlaggetjes en oranje jurkjes. Dan zie ik oranje tompoezen, oranje cake en oranje kaas. En oranje bitter, heel veel oranje bitter.

Dit alles en nog veel meer zie ik als ik aan Holland denk, zuchtte Bert. Dan moet je gewoon niet meer aan Holland denken, Bert, zei Ernie troostend.