Manon blogt: Motivatie
De TOP-week is voorbij en de colleges zijn weer in volle gang. Een meisje – haar professoren zouden haar een jonge dame noemen – met blonde haren vertelt een aantal nieuwe studenten waar ze heen moeten, maar met moeite.
Ze is haar stem kwijt. Op de campus zie ik vermoeide maar voldane gezichten en hoor ik meer hese stemmen. De fietsenrekken zijn zo vol dat ik mijn fiets ergens tussen moet proppen en overal zitten studenten op bankjes te eten, te buurten en van de zon te genieten.
In de studystore is het zo druk dat de medewerkers de rij die door de hele winkel staat afgaan en vragen wat ze uit het magazijn kunnen halen. Ze lezen titels af van de schermen van smartphones en komen terug met de aangevraagde literatuur. Overal komt de koffielucht me tegemoet, het lijkt alsof men de cafeïne uitzweet en uitademt. Nu is het nog koffie, over een tijdje zal het energy drink zijn.
In de AH hoef ik me niet af te vragen wie er studeert in Tilburg; ik hoef alleen maar te zoeken naar de trays met energy drink en kratten bier. De ene student zal antwoorden meer te feesten in het weekend, de ander zal alleen studeren. Voor iedereen is het anders. Ik hoor een internationale student aan zijn medestudenten vragend vertellen dat hij dacht dat hij ‘s avonds aan zijn essay zou beginnen. Ze stemden allemaal in. Voor mij de beste motivatie om precies hetzelfde te doen.
Manon Staps (24) volgt de master Kunst, Publiek en Samenleving aan de UvT en blogt voor Univers.
Advertentie.
