Recensie: Winterkoorts van De Koffer
Die rare grote mensen toch. Dat gevoel houd je over na ‘De Kleine Prins’, een stuk naar het boek van Antoine de Saint-Exupéry. Onder regie van Milan Peeters waagt Studententheatervereniging De Koffer zich aan een kindervoorstelling.
De piloot zit gebogen over een kaart. Zijn vrouw heeft zijn hulp nodig, er zit een rups in de plant. “Ik moet denken. Heel hard. Met mijn hoofd”, bijt hij haar toe. “Ik wist niet dat jij zo was”, zegt ze. “Nou, zo ben ik.” De piloot stapt in zijn vliegtuig, want hij is een man: “Hoe meer werk, hoe beter. Ik ben op zoek naar gevaar.” In de woestijn stort hij neer, en heeft een wonderbaarlijke ontmoeting met de kleine prins, in dit geval een prinses.
Het is een beetje gek natuurlijk, een kindervoorstelling voor een merendeels volwassen publiek (twee kinderen slechts deze avond). Dit genre vereist een andere manier van spelen, en dat zal voor de spelers een uitdaging zijn geweest. Vooral ‘piloot’ Lars Dorren past dat clowneske spel als een tweede huid. Voor volwassenen wordt het niet irritant. De Kleine Prins is een fantasierijke voorstelling met leuke vondsten, waar ook de studenten in de zaal smakelijk om lachen.
Gezien: dinsdag 11 december. Deze week zijn in de NWEVorst allerlei De Koffer-producties te zien tijdens het festival ‘Winterkoorts’, dat nog duurt tot en met zaterdag. De Kleine Prins speelt vandaag (woensdag) om 16.00 uur en morgen om 20.30 uur.
Tekst: Marten van de Wier
