Goede Voornemens
Een oliebolletje hier. Een oliebolletje daar.
Oudejaarsdag (en als er genoeg overblijven ook Nieuwjaarsdag) staat gelijk aan heel veel van deze heerlijke vettige happen. Ik had ’s ochtends nog in de krant gelezen dat je om één oliebol te verbranden maar liefst 27 minuten moet lopen. En ik, als echte student, hou niet van lopen. Ze hebben de fiets en het OV immers niet voor niets uitgevonden. Al moet ik eerlijk bekennen dat mijn aversie niet alleen lopen betreft, maar eigenlijk elke fysieke inspanning. Liever lui dan moe, altijd al geweest. Dus sluiten we het jaar maar af met een heerlijke avond gourmetten, gevolgd door ladingen stokbrood met zelfgemaakte kruidenboter…en oliebollen… en zetten we de onvermijdelijke extra kilo’s die hierop zullen volgen nog een avondje uit het hoofd.
En dan komt het gesprek op zo’n mooie avond ook altijd onvermijdelijk uit op de goede voornemens. Het is voor mij elk jaar hetzelfde liedje: ik maak ze niet, die goede voornemens….totdat iemand me vraagt wat mijn goede voornemens zijn. En als ik eerlijk moet zijn, zijn ze ook elk jaar vrijwel hetzelfde en worden ze ook elk jaar niet in het minst tot uitvoer gebracht. Meer studeren, hogere punten halen, naar hoorcolleges gaan… meer sporten, afvallen en gezonder eten… lege beloftes aan mezelf zonder enige hoop op uitkomen. Want laten we eerlijk zijn, goede voornemens zijn ook echt alleen dat. Voornemens. Je neemt het je voor, maar dat is het dan ook wel weer. Ik ken werkelijk waar niemand die me ooit met enthousiasme heeft verteld over de goede voornemens die ze daadwerkelijk zijn nagekomen.
Mijn goede voornemens dit jaar?
Er net zo’n goed jaar van maken als 2012, genieten van de kleine (en hopelijk ook grote) dingen en EN alleen nog maar aan voornemens doen die zonder veel moeite ook na te komen zijn!
Oh, en omdat het kan: Ik wens iedereen een prachtig, geweldig en ontzettend mooi 2013 toe!
