Koninklijke zeep

Nu koningin Beatrix binnenkort troonsafstand doet ten faveure van kroonprins Willem-Salamander, laait her en ook der opnieuw de discussie op, of het onderhand niet eens tijd wordt dat we van dat hele koningshuis af raken. Dat is toch niet meer van deze tijd, hoort men dan. En vervolgens wordt weer stilgestaan bij alle royale misstanden en uitwassen die in de loop der tijd aan het daglicht zijn gekomen. Een vroegere koning die niet alleen in Tilburg woonde maar er ook nog eens schandknapen op nahield. Prins-gemalen die hem niet in hun broek konden houden, of die steekpenningen aannamen, of gefotografeerd waren met een pet met doodskop op hun eigen kop. Prinsen met verkeerde schoonouders, verkeerde vriendinnen, verkeerde vakantiehuizen. Prinsessen die van het pad zijn geraakt en van dolfijnen en bomen houden, of van foute mannen. Snoeperige werkbezoeken, belastingontduikingen, rare kapsels – et cetera et cetera et hopfaldera. Persoonlijk heb ik hier geen enkele moeite mee. Sterker nog: ik juich het allemaal van harte toe. Hoe gekker hoe beter, is mijn motto. Op deze manier werken de leden van de koninklijke familie tenminste voor hun geld. In de vermaakindustrie, eigenlijk net als de familie De Mol dus, maar dan anders. Een royal real life soap die wat betreft vermakelijkheid en verwikkelingen de andere soaps ver achter zich laat. En de spelers acteren zo goed, zo natuurgetrouw. Je zou bijna denken dat het echte personen zijn, en geen personages. Ik ben heel benieuwd hoe de kroonprinscarnaval het gaat doen als hij eenmaal op moeders troon zit. Zou hij ook haar hermelijnen mantel overnemen? En haar kroon? En haar haar? En zou hij goede vriendjes worden met royalty watcher Marc van der Linden, de koning van de breedbeeldtelevisie? Of kiest hij toch voor een van die andere koninklijke aarsmaden? Ik kan haast niet wachten tot het nieuwe seizoen begint…