Dingen waar ik zo van hou

Mijn moeder is gek van de film The Sound of Music. Ze huilde tranen met tuiten als ze de film bekeek, wat zowat elk jaar was. We beledigden onze moeder een jaar door te verzuchten dat ze alweer die stomme film moest zien, maar stiekem zijn de liedjes zo in mijn hoofd blijven hangen dat ik er misschien toch een beetje van ben gaan houden. Neem My Favorite Things, of in de Nederlandse vertaling Dingen waar ik zo van hou bijvoorbeeld. Alle kinderen doen wel stoer, maar als het gaat onweren zoeken ze toch bescherming bij hun nanny.

Vandaag onweerde het. Onweer is eng. Niet alleen onweer is eng, soms zijn er van die periodes waar alles stom is. Dan is het fijn om aan fijne dingen te denken. Laat ik dat doen.

Dingen waar ik van hou.

Ik hou van de zon op mijn huid. Van schone lakens tegen mijn blote lijf. Naakt in een zwembad drijven terwijl het warme regen regent. Ik hou ervan om naakt te zijn. Auto rijden. Zelf kan ik niet rijden, maar ik vind het leuk om in een auto te zitten. Fietsen als de lucht en wind warm zijn en ik een lange rok en een blouse zonder mouwen draag. Indonesische rijsttafel. Hoe mijn kat me met een hoofdknikje begroet wanneer ik de kamer binnen kom. Alleen oogcontact nodig hebben om iets te vertellen wat anders een boek zou vullen. Mijn moeder plagen. Dat mijn broer vaak op bezoek komt. Dronken worden met vrienden.

Ik hou ervan om te zingen zonder me in te houden en te dansen met mijn heupen terwijl ik me inbeeld op een podium te staan. Niet als stripper, overigens. ‘s Avonds als ik eigenlijk wil gaan slapen, maar de laptop pak en begin te schrijven. Mezelf verliezen in mijn eigen verhalen, of ik die nou opschrijf of niet. Iemand die me verrast met gedachten of handelingen waardoor mijn hart oplicht.

De diepe concentratie en helderheid die ik ervaar als ik teken. Dezelfde soort concentratie wanneer ik me bevind in een academische wereld. In de zon in mijn bikini een goed boek lezen. Door warme regen lopen in een korte jurk en sandalen. Fruit. Om 5 uur ‘s ochtends zat en verzadigd thuis komen met een lach op mijn gezicht. Bloemen. De soms trotse blik op mijn vaders gezicht.

Hoe mijn demente tante twee weken voor ze overleed mijn naam zei met een lach op haar gezicht. Boeken, muziek, films, series. Mijn iPhone. Een functionerende laptop. Dat er mensen zijn die nog steeds van me houden als ik me onredelijk en onuitstaanbaar gedraag. Seks. De capuchon van mijn hoodie opzetten en ophouden.

Makeup op hebben. Geen makeup op hebben. Schoon haar. Jurken en sieraden en parfum en hoge hakken en sjieke jassen en sjaals and tassen dragen en me super vrouwelijk voelen. Genoeg pennen en papier op voorraad hebben. Een volle laptop- of telefoonaccu. Backups maken en alles op een harde schijf zetten, de laptop formatteren en opnieuw installeren en niks terug zetten. Dingen weggooien die ik niet nodig heb.

Naar de dierentuin gaan. Het circus bezoeken. Naar de film, een concert, de duinen, een bos, naar het strand gaan. Naar mezelf in de spiegel kijken en denken “nah, niet slecht.” Dat ik in een huurhuis woon en we dus weg kunnen wanneer we willen zonder problemen. Water.

Dit zijn de dingen waar ik zo van hou, maar het is nog lang niet alles. Ik ben bang van onweer. Soms zit ik even niet zo lekker in mijn vel. Een lijst met dingen waar ik niet van hou zal nooit zo lang zijn als de lijst met dingen waar ik wel van hou. Dat mag misschien ook wel op dit lijstje.

Manon Staps (24) volgt de master Kunst, Publiek en Samenleving aan de UvT en blogt voor Univers.

_Advertentie.