Recensie: The Mortal Instruments, City of Bones
De films van tegenwoordig lopen over van vampiers, weerwolven en andere beesten die je liever niet in een donker steegje tegenkomt. The Mortal Instruments: City of Bones voegt aan dit lijstje doodleuk nog even demonen toe. Al deze wezens komen samen in een film vol monsterlijke actie gelardeerd met het onmisbare drama dat jonge tienermeisjes op het puntje van hun stoel doet belanden.
The Mortal Instruments speelt zich af in New York waar de onschuldige Clary opeens terecht komt in de wereld van ‘shadowhunters’ nadat ze getuige wordt van de moord op een demoon. Een panische zoektocht naar haar ontvoerde moeder drijft haar in de armen van shadowhunter Jace. Deze film kent maar liefst twee driehoeksverhoudingen waar flink om gezwijmeld en gesnikt kan worden, en dat alles tussen flink wat vechtscènes door. Leuk feitje: in plaats van twee jongens die om een meisje vechten (Twilight –zucht-) houdt de Mortal Bones het interessant, want hoofdpersoon Jace kan niet alleen kiezen voor de lieve Clary, maar ook voor tough guy Alec. En dat allemaal terwijl Clary staat voor de keuze tussen Jace en haar nerdige vriendje Simon. Houden jullie het nog bij?
Erg origineel is het allemaal niet wat de verhaallijnen betreft, maar laten we eerlijk zijn: schrijfster Cassandra Clare staat nou eenmaal bekend om haar ‘leenwerk’ en fan fiction. Toch kijkt de film lekker weg en zit er voor ieder wat wils in de vlotte verhaallijn. Misschien niet de kaskraker van de eeuw, maar toch zeker wel goed voor een leuk avondje naar de film.
