Sport. ’t Kost een paar lijken maar dan heb je ook wat

Sport verbroedert. Het brengt mensen bij elkaar. De juffrouw leerde je dat op de basisschool, de gymleraar vertelde het op de middelbare school en de FIFA douwt die boodschap wekelijks door je strot via hun reclames.

Nog dik twee weken, dan beginnen de Winterspelen in Sotsji. Dat het vreemd is om zo’n groot evenement te organiseren in een land dat een duidelijk anti-homo beleid voert, is al vaak in het nieuws geweest. Niet dat Nederland daarom een tegengeluid laat horen. Welnee, premier Rutte en de Koning gaan gezellig samen naar Sotsji. Maar dat is niet alles.

Sinds gisteren is ook bekend dat de kans op een terreuraanslag levensgroot is. Echt nieuws is dat overigens niet. Terrorisme-expert Beatrice de Graaf vertelde in De Wereld Draait Door dat Tsjetsjeense terroristen al lang geleden aankondigden dat ze burgerslachtoffers zouden maken, wanneer de Winterspelen in Sotsji worden georganiseerd. Voor Poetin geen reden om de Spelen te annuleren. Pas nu zogenaamde ‘zwarte weduwen’ zich in Sotsji schuil houden ontstaat er paniek. Overigens niet bij Poetin, die hulp resoluut van de hand wijst en het eigenhandig wil oplossen. Tactiek daarbij: veel verdachten martelen om te kijken of ze iets weten. En nog meer kogels en bommen inzetten.

Ondertussen eist het WK 2022 in Qatar nu al doden. De werkomstandigheden bij de bouw van de stadions zijn zo belabberd dat gastarbeiders er bij bosjes sterven. Bovendien worden ze uitgebuit als slaven. Nepalese arbeidskrachten maken lange uren in de snikhete zon, krijgen onderbetaald en hebben dwangcontracten. De stadions in Quatar worden letterlijk gebouwd op het bloed en de beenderen van de gastarbeiders. Ook bij de bouw van de stadions in Brazilië voor het aanstaande WK zijn inmiddels al zes doden gevallen. Maar ja, er is haast: over een half jaar moet alles af zijn en de bouw ligt achter op schema. Veiligheid is dan niet het belangrijkste.

Dit zijn de feiten en we kennen ze. Toch zal Nederland over tweeënhalve week massaal aanschuiven voor de televisie bij de opening van de Winterspelen. Biertje, kaasplankje erbij. Gezellig.

Sport verbroedert. Het brengt mensen bij elkaar. ’t Kost een paar doden en je moet even wegkijken van de misstanden die schuilgaan achter al dat vuurwerk op de tv. Maar dan heb je ook wat.