De Tilburgers zijn op

Bekend uit Hollywood, maar ook Tilburg heeft zijn eigen Walk of Fame. In de Alexanderstraat. Ja, ik zeg het er maar even bij, want niemand weet de Walk of Fame te vinden. In 2009 aangelegd, direct met dertig tegels van bekende en minder bekende Tilburgers die de stad op de een of andere manier ‘op de kaart hebben gezet.’ Zoals Guus Meeuwis, Gerrit Poels, Kluun en Wesley.

Sindsdien krijgt elk jaar een Tilburger die iets bijzonders voor de stad doet of heeft gedaan, een tegel in de Walk of Fame. Een selectiecommissie bepaalt wie, maar inwoners mogen vanaf dit jaar ook iemand nomineren. Waarom? De kandidaten zijn op en de commissie weet het ook niet meer. Want wie moet die verdomde tegel dit jaar krijgen? Roy Donders? Diederik Stapel? Zo zit de commissie ook al in haar maag met de tegel van Kluun, die zich inmiddels in het openbaar tegen Brabant en Tilburg keert. En de tegel voor Jan Schellekens, de tandeloze zwerver die je te pas en te onpas om een euro vraagt, was ook al zo’n gênante aangelegenheid.

Ik vind het een beetje raar, om elk jaar iemand een tegel te geven. Waarom niet enkel een tegel als een Tilburger het écht verdient? Zo’n tegel op de Walk of Fame is toch een onderscheiding? Vergelijk het met militaire onderscheidingen. In het leger geven ze toch ook niet elk jaar iemand de Willems-Orde? Nee, die moet je verdienen. Zo simpel is dat. Dat kan één militair in dertig jaar tijd zijn, maar ook twee in een jaar. Het is maar net hoe het leven loopt. En zo hoort het. Dus als je niet weet aan welke Tilburger je een tegel moet geven, geef hem dan niet. Echt, hoe moeilijk kan het zijn?

_Advertentie.