Recensie: Academy Awards 2015

Eén grote poppenkast. Dat is de juiste omschrijving van de Oscar-uitreiking. Maar wel een leuke poppenkast. De jaarlijkse Academy Awards zijn oppervlakkig; de films niet. Grote kanshebbers waren onder andere Boyhood, The Imitation Game en American Sniper. De zwarte comedy Birdman bleek de grote winnaar van de avond.

Vorig jaar mocht Ellen Degeneres de show aan elkaar praten. Dit jaar was deze rol weggelegd voor Neil Patrick Harris, beter bekend als Barney uit How I Met Your Mother. Zijn grap van de show was dat hij halverwege de avond in zijn onderbroek het podium op kwam, een leuke knipoog naar de film Birdman. Toch was Harris hier en daar te flauw en te gemaakt. Vooral door de avond te openen met een sneer naar de Academy, omdat bijna alle genomineerden blank zijn: “Today we honor Hollywood’s best and whitest. Sorry, brightest.”

Winnaar
De grote winnaar van de avond was Birdman. De zwarte comedy met Michael Keaton werd verkozen tot beste film en won in totaal vier Oscars. Concurrent Boyhood kreeg er maar een, The Grand Budapest Hotel vier en American Sniper ontving er een voor beste sound-editing.

Beladen
Het werd een beladen avond. Verschillende speeches gingen over gevoelige onderwerpen. Birdman-regisseur Alejandro González Iñárritu riep op om Mexicaanse immigranten respectvol te behandelen. Scenarist Graham Moore kreeg een Oscar voor best bewerkte scenario voor The Imitation Game en vertelde in zijn speech dat hij op zijn zestiende zelfmoord wilde plegen vanwege zijn homoseksualiteit: “Blijf vreemd en anders, want je hoort hier thuis.” En daarnaast wonnen Common en John Legend een Oscar voor beste filmsong. Zij wezen op het hedendaagse racisme in de VS: “Er zitten in de Verenigde Staten nu meer zwarte mannen gevangen dan er ooit zuchtten onder de slavernij.”

Verder opvallend: een co-writer droeg zijn Oscar op aan zijn hond Larry, een Poolse regisseur praatte gewoon door toen zijn speech werd afgekapt door het eindmuziekje en Lady Gaga was voor de verandering eens sober gekleed.

Poppenkast
De Oscar-uitreiking is een grote poppenkast. Zien en gezien worden. Actrices dragen jurken die in de middeleeuwen werden gebruikt als marteltuigen. De speeches van genomineerden lopen over van sentimentaliteit. Ach, geef ze eens ongelijk. Ze werken jarenlang aan een film. Geef ze hun momentje. Maar de Oscar-uitreiking begint steeds meer een politiek smaakje te krijgen. Daardoor vergeet je tijdens het kijken naar de Academy Awards soms bijna waar het allemaal over gaat: een goede film die de kijker bij zijn keel grijpt.

_Advertentie.