De vleeskeuring
Drie weken geleden.. De hele dag door zit je te scrollen. 13 m2 voor € 250, nee te klein, 19 m2 voor € 340, pfff te duur. Eindelijk vindt je hem: midden in het centrum van Tilburg, 20 m2, een eigen badkamertje en – na huurtoeslag − nog maar € 300(!). Geweldig toch? Je stuurt een berichtje en binnen no time heb je een uitnodiging voor de kijkavond.
Ik had er helemaal geen zin in, maar toch deed ik alsof ik ontzettend vrolijk was. Iedereen om mij heen leek oprecht vrolijk, maar ook zij speelden vast een toneelstuk. Een enkeling deed dat niet eens. Die zat er alleen maar ernstig ongeïnteresseerd bij. Het was vast zijn derde al deze avond. Het is eigenlijk een strijd, een vleeskeuring en gewoon een toevallige, oneerlijke keuze.
Ik werd het uiteindelijk. Uit al die meisjes die ook van shoppen en uitgaan houden ben ik het geworden. Ik was door de vleeskeuring heen gekomen. ‘Ze hadden de beste klik met mij’. O ja? Wat raar.
Vandaag is alles anders. Ik zit nu alweer aan de andere kant. In mijn nieuwe huis is het kijkavond omdat een huisgenoot plotseling naar het buitenland vertrekt. Een meisje komt naast me zitten. “Vertel eens wat meer over jezelf”, vraag ik. Ze stelt zich voor als Fleur, lacht lief, meldt dat ze houdt van stappen en shoppen – net zoals alle anderen die zich in de woonkamer bevinden – en zegt vervolgens de hele avond weinig. Toch vind ik haar wel uitstraling hebben en ze lijkt me een leuk nieuw huisgenootje…
‘Wie is wie ook alweer?’
Uiteindelijk heb ik naar acht levensverhalen zitten luisteren – praat niet zo door elkaar heen! – en nog heb ik geen flauw benul wie wie ook alweer is. Ach ja, ik ben er ook pas drie weken. En toen voelde ik me net zo ongemakkelijk. Ik praatte te veel, lachte mee om dingen die ik eigenlijk niet grappig vond en zette mijn beste beentje voor.
Om half twaalf was de laatste ‘actrice’ weg. De kamer trok redelijk wat bekijks en de grote discussie over de vraag ‘Wie is de leukste?’ kon nu pas beginnen. Bram, Puck, Bram, Puck. En Fleur? De andere bewoners vinden er niet veel aan. Het werd Bram, want die praatte veel en daar kon je wel mee lachen. Maar misschien is hij in het ‘echt’ wel enorm rustig. Zo kom je dus door de vleeskeuring heen: met veel lachen en praten. Congrats Bram, well played.
En met wie had ik de beste klik vanavond? Nog steeds met Fleur. Die niet veel zei maar volgens mij aardig zichzelf bleef.
Advertentie.
