Lustwarande
“De Oude Warande als het vrije domein van de kunstenaar! Ja, u bent nog stil van die levensgrote olifant, gemaakt van teakhout. Maar wat we hier zien, half verstopt onder wat nonchalant gedrapeerd gebladerte, is van een geheel andere orde. Alleen al het contrast! De olifant zo groot – en dit, oh zo klein.
Misschien is het handig wanneer we allemaal even op handen en voeten dit broeierige werkje van héél dichtbij bekijken. Is het geen prachtige creatie? Vorm, onneembaar als een vesting, ontstaan vanuit de eigen expressieve vorm. Een even sobere als uitgebalanceerde compositie die al onze zintuigen bedient, bijna achteloos achtergelaten door de maker.
Ja, u mag ruiken. Dompel uzelf onder in de vele, soms tegenstrijdige sensaties die dit werkje uitlokt. De sublieme kleur! Die schuchtere, bijna naïeve welvingen. Het raffinement van het alledaagse! Wacht, dan leg ik heel voorzichtig – als uw gids mag ik dat – mijn wang er tegenaan. Nog warm! En warmte is leven! Een levend kunstwerk zouden we het aldus kunnen noemen.
Ja, u mag ruiken
Waarschijnlijk is dat wat de maker ons tracht te vertellen: al scheppende houd je de dood op afstand. Leven in het moment. Vrijheid, optimisme en hoop! Alsof de maker per se wil dat u uw eigen verhaal aan zijn creatie koppelt.
Zei ik ‘zijn’? Dat maakt dit sculptuur tot een welhaast meedogenloze aanklacht tegen de onderdrukking van de vrouw. Want hoe kunnen u en ik nu weten dat de maker een ‘hij’ is? Het had ook zomaar een teefje kunnen zijn.”