Recensie: Grease de Musical

“Alle meiden van de kook door een tikkie van m’n pook”, schalt door de zaal tijdens een fijne vertolking van Grease Lightning. De nieuwe musicalversie van Stage Entertainment zit vol humor, snelheid en de nodige schunnige opmerkingen. Daarmee blijft de show trouw aan de originele film, maar weet er ook een frisse draai aan te geven.

En dat is knap, want het verhaal van de ingewikkelde Rydell high school liefde tussen de stoere, zelfingenomen Danny en verlegen, naïeve Sandy is al vaak verteld. De vetkuiven, sigaretjes, zwarte jacks van de T-Birds en roze jasjes van de Pink Ladies zijn net als in de originele film uit ’78 met de haast onnavolgbare John Travolta en Olivia Newton John allemaal aanwezig. Net als alle bekende nummers, die inmiddels al door veel generaties worden meegebruld.

De cast is opvallend jong, met een aantal bekende namen voor de musicalliefhebbers (René van Kooten, Tommy Christiaan, Mylène d’Anjou), maar ook een hoop nieuwe gezichten. Verfrissend en een goede keuze, zo blijkt al snel. Aan enthousiasme geen gebrek en ook met de danspasjes en zangstemmen zit het goed. Geen valse noot te bekennen. Hoewel iedereen zijn rol met verve speelt, is het toch de hilarische nerd en sullig buitenbeentje Eugene die met zijn onhandige acties en Michael Jackson-achtige moves al snel de harten van het publiek veroverd.

Het toneelspel is hier en daar wat gekunsteld, waardoor de stoere Danny uit de film bij vlagen wordt neergezet als een irritante tiener waarvan je je afvraagt wat Sandy in vredesnaam in hem ziet.

Daarnaast verdient (de pas zeventienjarige!) Vajèn van den Bosch als Sandy een groot compliment, een typisch geval ‘gemaakt voor het podium’. Fijne stem, overtuigend spel en de danspasjes gaan haar duidelijk gemakkelijk af. Helemaal goed. Iets anders ligt dat bij Tim Douwsma als Danny. Met zijn enthousiasme en stem is niets mis, maar tussen alle professionele dansers valt hij helaas pijnlijk door de mand. Zeker tijdens de danswedstrijd, dat eigenlijk een hoogtepunt van de musical zou moeten zijn, komen zijn voeten amper van de vloer. Ook het toneelspel is hier en daar wat gekunsteld, waardoor de stoere Danny uit de film bij vlagen wordt neergezet als een irritante tiener waarvan je je afvraagt wat Sandy in vredesnaam in hem ziet.

Toch mag dat de pret niet drukken. De show slingert je heen en weer tussen lachsalvo’s en kippenvelmomenten. De vrolijke kleding en mooie decors maken het plaatje prettig om naar te kijken. Ook niet onbelangrijk: de musical bevat goede, sterke teksten die eer doen aan het origineel. Een aanrader voor degenen die zin hebben in een avondje swingen en een stukje jeugdsentiment!

4.5/5 sterren

Gezien in Theaters Tilburg

_Advertentie.