“Dit is mijn mening van vrijheidsuiting!”
Laatst kreeg ik mail van de redactie van dagblad Metro. Ze stuurden me een berichtje door van een lezeres. Die lezeres heette Miep.
De redacteur schreef me: “Géén idee over welke van je columns deze mevrouw het heeft, maar nu ben je in ieder geval ook op de hoogte van háár mening.”
De mail van Miep ging als volgt:
Dat dit ongestraft blijft
iedereen heeft het kunnen lezen.
Deze man moet hulp zoeken, heeft hij hard nodig.
Want hij heeft een erg zieke geest blijkt wel.
Dit is geen normale mening meer.
Dit is niet menselijk!
Hij is een gemeen asociaal mannetje dat gestoord is en niet in onze maatschappij thuis hoort.
Dit is mijn mening van vrijheidsuiting.
Groeten Miep
Het is waar: ieders mening is belangrijk. Wanneer je de tv aanzet, zie je journalisten straatinterviews afnemen. Ze willen weten wat de mevrouw, die nu net over de markt in Amstelveen sjokt, vindt van Syrië. En wat ze vindt van pedofilie. En wat ze vindt van het Europees parlement. En wat ze vindt van de oplopende zorgkosten in het algemeen, en de aanschaf van de JSF in het bijzonder.
Meer doen journalisten vandaag de dag niet: ze vragen mensen op straat naar hun mening. Ze laten iemand aan het woord die vindt dat het buiten koud is, en ze laten iemand aan het woord die vindt dat het allemaal best wel meevalt: “alleen een beetje fris.” En dat is het dan.
Terwijl je toch zou verwachten dat die journalist zélf even met een thermometer in de hand naar buiten loopt om de kijker te kunnen melden hoeveel graden het is in Amstelveen.
Maar nee hoor. Liever een mening.
Advertentie.
