Recensie: Creed

De vorige Rocky-film dateert alweer van tien jaar geleden. In Rocky VI nam Sylvester Stallone definitief afscheid van het in 1976 zelfgeschreven succesverhaal. Totdat Ryan Coogler bij hem aanklopte.

De 28-jarige filmregisseur kwam met een nieuw scenario naar Stallone: een film die niet draait om de ‘The Italian Stallion’, maar om Adonis Creed (Michael B. Jordan). De zoon van de wereldberoemde bokser Apollo Creed, die zijn vader nooit heeft gekend doordat deze overleed in de ring tegen de Rus Drago. Waarschijnlijk herkende de 69-jarige Stallone zich in Coogler. Hij ging destijds met zijn boks scenario iedere studio af, maar kreeg zijn verhaal niet verkocht. Uiteindelijk werd hij wereldberoemd met zijn Rocky verhaal. Die kans geeft hij Coogler nu ook.

Underdog
Het succes van de Rocky-films zit hem in de underdogpositie: een amateurbokser die het opneemt tegen de wereldkampioen en hem zelfs (in deel II) verslaat. Het Rocky-type zien we echter niet echt terug in Adonis Creed. Adonis beschikt over dezelfde vechtlust, maar groeide op in luxe en is duidelijk slimmer dan die ouwe Rocky. Creed werkt aanvankelijk als financieel specialist, maar geeft dat werk op om professioneel bokser te worden. Hij reist van L.A. naar Philadelphia met de vraag of Rocky hem wil trainen.

In de laatste rondes stapt Coogler pas over naar het Rocky-principe van de theatrale, rake klappen

Herkenning
Creed is een feest van herkenning voor wie de Rocky-delen nog op zijn netvlies heeft staan. De bekende trap, Rocky’s zoon die naar Cannada is verhuisd, zijn schildpad. Het maakt de film compleet zonder dat Rocky’s achtergrond totaal wordt uitgemolken. De montage is strak en de storytelling vluchtig. In korte scènes kom je veel te weten over de nieuwe personages. Coogler geeft een meer realistische kijk op de wedstrijden in de ring. Profbokser Tony Bellew werd zelfs gestrikt als tegenstander van Adonis. In de laatste rondes stapt Coogler pas over naar het Rocky-principe van de theatrale, rake klappen.

Een minpuntje is de muziek. Eigenlijk maakt dat de Rocky-films. Stap een sportschool binnen en je hoort het repertoire van Bill Conti voorbij komen. In Creed voert hiphop de boventoon. Alleen het nummer Lord Knows van Meek Mill past in het plaatje van de film, de rest blijft niet hangen.

Het acteerwerk van Michael B. Jordan verbaasde mij. Waar hij in That Awkward Moment een serieus en vriendelijk personage neerzet, is hij hier de ware bokser. Zeer overtuigend. Helaas, geen Oscar-nominatie voor hem. Die gaat naar Stallone zelf (voor de Beste Bijrol). Zo krijgt ‘Sly’ op 69-jarige leeftijd opnieuw de kans om een Oscar te winnen, wat ook lukte in 1977, bij Rocky I.

4 uit 5 sterren – gezien in Pathé Tilburg

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.