Stap gerust in ná het fluitsignaal
De Nederlandse Spoorwegen zijn de bewustwordingscampagne #treinhalen gestart.
Dagelijks vinden namelijk tal van gevaarlijke situaties plaats op treinstations doordat reizigers nog even denken in te stappen ná het vertreksignaal. ”Mensen halen op het laatste moment nog de raarste capriolen uit. Van voet, tot kinderwagen tussen de deur zetten,” aldus een hoofdconducteur van de NS, “dat verstoort het hele vertrekproces.”
‘Laatinstappers,’ noemt de NS deze passagiers: reizigers die niet netjes op tijd van huis vertrekken. Dat is ook de strekking van het filmpje dat de campagne ondersteunt: wie op tijd van huis vertrekt, hoeft niet op het allerlaatste moment met gevaar voor eigen leven in te stappen.
Wat een rare gedachte. Volgens mij stappen reizigers nog ná het fluitsignaal in omdat treinen simpelweg te kort zijn (dus minder instapplaatsen) én zo mudvol passagiers zitten dat de opstopping al op de balkons begint. Maar daar hoor je de Spoorwegen niet over. Liever benadrukken ze dat treindeuren worden gesloten door één druk op de knop en niet weer open gaan als ze weerstand voelen. Dan denk ik: nou, lekker veilig dan. Stel je voor dat liftdeuren zo zouden werken.
Beeld: NS
Maar goed, wat zijn de cijfers? Jaarlijks komen volgens de NS maar liefst dertig reizigers echt knel te zitten tussen de deuren. Dertig! Is dat veel? Eens even rekenen. Op een gemiddelde werkdag maken ruim een miljoen reizigers gebruik van de trein. In het weekend en in vakanties is dat aantal lager. Komen we op jaarbasis uit op – pak hem beet – 300 miljoen reizigers.
Volgens de NS stapt 54 procent van hen in ná het horen van het fluitsignaal. Dat zijn op jaarbasis dus 162 miljoen reizigers. Dertig daarvan komen serieus klem te zitten. Komen we dus uit op een kans van 1 op 5,4 miljoen. Valt dat even mee! Zelfs de kans dat je de hoofdprijs wint in de staatsloterij, is groter: 1 op 4,4 miljoen.
Bovendien wint de reiziger door dat ‘risico’ van 1 op 5,4 miljoen te nemen, een half uur reistijd. Met andere woorden: 5,4 miljoen x een half uur = meer dan 300 jaar.
Dus: instappen ná het fluitsignaal? Ik zeg: doen!
