Eigen verantwoordelijkheid
‘Mensen maken zelf die keuze’, ‘Laat studenten gewoon hun eigen keuzes maken’ en ‘Die halve fles was mijn eigen keuze’. Het is maar een kleine greep uit de reacties die studenten op Facebook plaatsten, onder een Univers-verhaal waarin drie anonieme collega-studenten vertellen over misstanden binnen studieverenigingen. Het is een grove overschatting van wat studenten binnen bestaande structuren kunnen veranderen.
Het verhaal van de drie anonieme studenten deed mijn wenkbrauwen fronsen. Bij de passages over machocultuur rezen mijn haren zelfs ten berge. ‘[D]e nieuwe lichting vrouwen moest in hun badkleding een moddergevecht houden waarbij de mannelijke leden genietend toekeken’. Iedereen met een beetje gevoel voor imago kan zien dat er op zo’n zin, zou die voorkomen in een stuk over Vindicat, direct Kamervragen en ingetrokken bestuursbeurzen zouden volgen. Maar daar ging het in de reacties niet over. Er is immers geen redelijke verdediging van deze worstelpartij mogelijk.
Datzelfde geldt voor de passage over studieverenigingen waar ‘commissiepunten’ verdiend kunnen worden, door te verklikken wie met wie het bed deelt. Het is een aloud ontgroeningstrucje: je verleiden voor de vereniging te kiezen in plaats van voor je vrienden.Als het over alcohol gaat, liggen de kaarten anders. Zoals ieder pondje door het mondje gaat, zit iedere stijging van het promillage in het flesje of het glas – de smerige uitzonderingen daargelaten. Als je met vrienden in de kroeg zit op een reguliere dinsdagavond geldt inderdaad dat je met je vrije wil kunt en moet beslissen. Maar daar gaat het in het stuk niet over. Daarin gaat het over constitutieborrels.
Ook ik heb een jaar of tien geleden menig avond doorgebracht op constitutieborrels, ik heb er gastenboeken gestolen en ruzie gehad met pedellen. Een constitutieborrel is iets bijzonders, is omgeven van ongeschreven regels die soms per acclamatie lijken te veranderen en die op verschillende momenten van de avond verschillend uitgelegd kunnen worden.
Misstanden binnen studentenverenigingen worden breed uitgemeten in de media. Maar ook binnen de studieverenigingen gaat het er soms heftig aan toe. Drie Tilburgse studenten trekken aan de bel.
Geplaatst door Univers op Dinsdag 8 januari 2019
Je hebt ongelooflijk veel zelfvertrouwen nodig om op dit soort ongewone momenten, waarin je de omstandigheden niet volledig onder controle hebt en de interpretatie van ongeschreven regels niet volledig kent, tegen die regels in te gaan. En dat wordt nog meer als er van een bestuur wordt verwacht samen een fles sterk leeg te drinken. Als jij niet meedrinkt, betekent het meer voor de anderen. Of zoals een van de anonieme studenten zegt: ‘Je laat je bestuursleden niet voor de hele fles opdraaien.’
Ik had in september 2010, als kersverse hoofdredacteur van het Algemeen Nijmeegs Studentenblad, echt niet in durven gaan tegen mijn voorganger wanneer hij had gezegd dat het ‘zo hoort’ of dat ‘het al tien jaar zo gaat’. En ik weet zeker dat ik niet de enige student-bestuurder was. Je wil je voorgangers, en daarmee de vereniging zoals je die kent, namelijk niet voor het hoofd stoten. Die angst is precies wat terugkomt in de reacties op het Univers-stuk. ‘Dit is wat nu eenmaal bij het studentenleven hoort,’ luidt de tendens. Maar ook studenten hebben een vrije wil. Gebruik hem eens.