Mensen met een volle boekenkast

Ik ben geen materialistisch type. Buiten mijn huisgenoot zijn er weinig dingen in mijn appartement waar ik veel waarde aan hecht, maar ik heb één pronkstuk. Mijn boekenkast.

Uren kan ik er verlekkerd naar kijken, wikkend welk boek ik als volgende ga lezen. Ik betrap mezelf er wel eens op dat zelfs als de televisie aan staat, ik af en toe schakel naar de kast. Het liefst zou ik ‘m met me meenemen als ik de deur uit ga. Ik zou de kast achter me aan willen slepen op een karretje zodat iedereen hem zou kunnen bewonderen. “Kijk die jongen met die boekenkast”, zouden ze dan naar elkaar fluisteren, “wat een indrukwekkende verzameling.”

Mijn boekenkast is niet helemaal gevuld. Er staan momenteel 224 boeken in. Ik schat dat er ongeveer 300 boeken passen. Het is belangrijk dat je ruimte overlaat, ruimte voor eventuele nieuwe aanwinsten. Als je die ruimte niet laat, verlies je scherpte.

Ik herken ze meteen, die mensen met een volle boekenkast. Doordat hun boekenhonger verzadigd is vergrijpen ze zich aan laag vermaak in de vorm van bijvoorbeeld een krant. Ik walg van kranten. Ze staan vol met spoilers. Ik heb ooit in de Volkskrant een stuk over hoogmoed gelezen. Dat heeft het halve oeuvre van Harry Mulisch voor me verpest.

Omdat ik mijn kast de trap niet af krijg, heb ik er maar paar mooie foto’s van genomen. Ik laat ze graag aan mensen zien en vertel dan over het sorteerproces. Ik deel mijn kast namelijk vaak opnieuw in. Eerst had ik de kast op achternaam gesorteerd, later op titel en uiteindelijk op jaar van verschijning.

Ik vind het vooral belangrijk om niet op kleur te sorteren. Dan krijg je zo’n catalogusboekenkast waar esthetiek boven functionaliteit geplaatst wordt. Vaak gekocht door zo’n stel dat dan op vrijdagavond kennissen uitnodigt, omdat ze denken dat dat de bedoeling is, om het vervolgens de hele avond alleen maar over WOZ-waardes en dividendbelasting te hebben.

Vorige week zag ik een meisje lopen. Ik zag meteen aan haar dat ze esthetiek niet boven functionaliteit zou zetten. Voorzichtig liep ik op haar af. “Hoe heb jij je boekenkast ingedeeld?”, schreeuwde ik op zwoele wijze. Onaangedaan draaide het meisje zich om. “Ik heb een e-reader.”, verklaarde ze voldaan, “Ik vind boekenkasten meer iets voor de sier.”

_Advertentie.