Ochtendgymnastiek

Het is een zompige, vroege morgen. Met mijn sporttas nonchalant over mijn schouder blijf ik nog even in de drup staan voor de ingang van het sportcentrum. Ik probeer mezelf ervan te overtuigen dat ik goed bezig ben.

Een fijn gevoel komt straks vanzelf wel. Als ik eenmaal in de flow zit, moet ik me waarschijnlijk juist inhouden om het niet keihard uit te schreeuwen van vreugde. Even doorzetten denk ik, en dan loop ik hier ook rond als een doorgewinterde endorfinejunk.

Ik kleed me om in een kleedkamer waar ieder zich enorm bewust is van elkaars aanwezigheid maar doet alsof dat niet zo is. De resulterende stilte wordt in de sportruimte zelf gelukkig opgevuld met activerende muziek. Deze muziek wordt vervolgens weer onderdrukt door oortjes en koptelefoons, die maar één boodschap uitstralen: val me niet lastig. Zoek vooral geen contact. Ik ben hier voor mezelf.

En terwijl de spierbundels naar hun muzikale stoofpot luisteren, glijden ze met hun ogen langs hun eigen pezige lichamen. Het is geen toeval dat de sportschool voor de helft uit spiegels bestaat. Fitness heeft weinig met honger naar kracht te maken, het gaat om uiterlijk. Het gaat om het ontwikkelen van een lichaam waarmee op het internet sociale goedkeuring geoogst kan worden.

Even blijf ik kijken. Ik zie ze schaamteloos poseren en foto’s maken voor de spiegel, waar ze dan ook mijn voyeuristische ogen in aantreffen. Ik krijg een beschuldigende blik toegeworpen en wil afdruipen. Ik voel me niet thuis in deze naar zweet ruikende ruimte vol zelffeliciterende testosteronbommen. Ik ken de mores niet.

Snel vlucht ik naar een andere zaal. Ik besluit me neer te zetten bij het eerste apparaat dat ik zie. Ik word geacht iets met mijn benen te doen, maar het is me niet geheel duidelijk wat. Gelukkig staat er een soort kleine instructieve strip bij het apparaat gekrabbeld en kan ik aan de slag. Als ik eenmaal bezig ben zie ik een instructeur met gefronste wenkbrauwen naar me kijken.

Shit, ik doe iets fout. Hij komt op me af. Of ik ook een handdoek bij me heb om de apparaten na afloop te reinigen. Of ik die dan snel wil gaan halen. Vernederd haast ik me naar de kleedkamers. Ik durf niet meer terug en besluit maar meteen te gaan douchen. Een uur later bij het vroege college vertel ik trots dat ik gesport heb.

_Advertentie.