Flirten, sjansen en rizz: Hoe maken studenten van Tilburg University indruk op hun crush?

Een briljante openingszin om het ijs te breken, een mislukte versiertruc of een romantisch gebaar. Studenten van Tilburg University flirten erop los. Met de zomervakantie in aantocht, zetten we een aantal verhalen op een rijtje.

Yari

‘In een dronken bui heb ik ooit mijn nuchtere huisgenoot geappt voor een potje Mario Kart. Ik maakte haar volledig in. Blijkbaar werkte het, want nu is ze mijn vriendin.’

Iris

‘Voordat ik voor mijn studie naar Tilburg verhuisde, woonde ik in Amsterdam. Tijdens een willekeurig avondje stappen, kwam er een groep jongens de club binnen. Ze trokken direct mijn aandacht want ze waren stuk voor stuk erg aantrekkelijk. Het duurde dan ook niet lang voordat ik op een van hen afstapte. Ik vroeg of ‘hij toevallig bij mij in de straat woonde, want ik had hem daar toch vaker gezien.’

‘Zijn antwoord heb ik niet eens meer gehoord, want er stond een jongen achter hem die ik nog leuker vond. Niet veel later ben ik naar hem toegegaan en heb ik dezelfde openingszin nog een keer gebruikt. De jongen die ik eerder aansprak, zag dit gebeuren en vroeg me verbaasd of ik precies dezelfde versiertruc opnieuw gebruikte. Het mocht de pret niet drukken. We hebben er smakelijk om gelachen.’  

Robin

‘Tijdens een cruisevakantie met mijn ouders en grootouders, heb ik op een wel heel bijzondere manier indruk gemaakt op een meisje. Mijn opa en oma hadden een luxe kamer. Iedere dag werd hun ijskast aangevuld met een nieuwe fles champagne. Gelukkig waren zij zo lief om deze aan mij te geven.

‘Op een avond liep ik met de fles champagne naar de dansvloer en vroeg aan een meisje of ze zin had om deze op het dek met mij op te drinken.  De lucht was helder en de sterren waren goed zichtbaar. Onder de sterrenhemel hebben we die avond genoten van de veel te dure champagne.’

Judith

‘Na een avondje stappen, fietste ik in mijn eentje naar huis. Hoewel ik niet eens zoveel gedronken had, verloor ik mijn evenwicht en maakte ik een zachte landing in het gazon. Terwijl ik het gras nog uit mijn mond spuugde, hoorde ik iemand iets naar mij roepen. Het bleek een jongen te zijn die mij erop wees dat ik mijn portemonnee had verloren.

‘Nadat ik hem uitvoerig bedankt had, stelde hij voor om met mij mee naar huis te fietsen. Eenmaal bij mij thuis aangekomen vroeg ik hem of hij hier ook in de buurt woonde. Dat bleek niet het geval te zijn want hij woonde aan de andere kant van de stad. Ik vroeg hem of hij zin had in een tosti, dan kon hij ook meteen even zijn telefoon opladen want de batterij was inmiddels leeg. Hij is die avond natuurlijk niet meer naar huis gegaan. Waar een val van een fiets, een lege telefoonbatterij en een tosti allemaal wel niet toe kunnen leiden.’