Ik zou nu eigenlijk moeten studeren

Wat kun je tijdens de feestdagen beter doen dan studeren voor je tentamens? Lekker luieren natuurlijk. Maar dat valt vaak vies tegen, weet columnist Thomas Kaufmann. ‘Er zit continu een belerend stemmetje in je achterhoofd dat je eigenlijk moet studeren.’

Ik had een hele andere column in gedachten voordat ik op mijn bril ging zitten. Daarvoor moet u eerst weten dat ik de kerstperiode in mijn studententijd nooit echt als een hele fijne periode heb ervaren. De kerstvakantie was altijd de periode nét voor de herkansingen. Echt de aller, allerlaatste kans die ik had om dat ene kurkdroge vak over privacywetgeving binnen te tikken, of om nog even een aantal duizend woorden aan onzindossier bij elkaar te ouwehoeren.

Het probleem was alleen wel dat de rest van de wereld blijkbaar in een totaal andere situatie zat. Een situatie waar ze mij uit alle macht bij probeerden te betrekken. En ach, ik was de moeilijkste niet. Ze noemen het toch niet voor niks feestdagen? Bovendien bestond de vakantie uit twee weken. Meer dan genoeg tijd dus om tussen alle bacchanalen en katerpartijen door wat aan de studie te doen.

In theorie dan. In de praktijk bleek ik toch altijd het gevoel te hebben dat het ook wel uit zou komen als ik een dag later zou beginnen. En dat dan natuurlijk vijf dagen achter elkaar, waardoor je uiteindelijk na een gevoelsmatige eeuwigheid aan vakantie je op de zondagavond voor je tentamen alsnog een mentale breakdown in moet studeren.

Maar dan heb je wel een leuke vakantie gehad toch? Is het die breakdown dan niet gewoon waard? Nee, want je procrastinerende hagedissenbrein heeft echt wel doorgehad dat het niet goed bezig is geweest. Waardoor je de hele vakantie eigenlijk nooit echt hebt kunnen genieten van al die leuke activiteiten, omdat er continu een soort belerend nasaal stemmetje in je achterhoofd heeft zitten roepen dat je eigenlijk had moeten studeren deze avond.

De kerstvakantie was voor mij dus altijd de periode in het jaar dat ik vooral heel veel had moeten doen, maar dat nooit daadwerkelijk deed. Maar dit jaar niet. Dit jaar hoefde ik namelijk echt heel weinig te doen in de kerstvakantie.

Maar ja, toen ging ik dus op mijn bril zitten. Dom? Ja natuurlijk, maar u moet begrijpen dat ik zonder mijn bril behoorlijk visueel uitgedaagd ben. En dat zo’n metalen vogelspin met transparante glazen dan verdomd lastig te zien is als je ‘m even op je bed hebt neergelegd.

En dan zit je dus opeens met je -5 naar een zielig restantje bril te gluren, terwijl je over een paar uur al op een nieuwjaarsborrel moet zijn. In principe genoeg tijd om alvast een nieuwe bril te bestellen of om lenzen te halen bij de opticien.

Maar als ik het morgen doe ben ik ook nog wel op tijd.

_Advertentie.