THE MORNING AFTER

Er werd aan de deur geklopt. Hard geklopt, zacht geklopt. Er werd aan de deur geklopt, wie zou het zijn?

Het was Zwarte Piet, die mij om advies kwam vragen. Hij vond dat het personeel van Sinterklaas een goede afspiegeling moest vormen van de maatschappij waarin wij leven. In sommige gemeenten, zei hij, was dit jaar bijvoorbeeld een Roze Piet actief geweest, die speciaal voor de homoseksuelen was aangesteld, en een Roze Pot voor de lesbiennes.

Op andere plaatsen was een Groene Piet ingeschakeld voor de milieuactivisten, een Blauwe Piet voor de alcoholverslaafden, een Oranje Piet voor de royalisten en een Witte Piet voor de pacifisten. En speciaal voor de bejaarden was er voortaan een Grijze Piet. Maar waarom, zo vervolgde hij, mag er dan geen Zwarte Piet zijn, dat is toch discriminatie? Of zouden de mensen soms bang zijn? Omdat ik met de stoomboot ben gekomen? Dat ze denken dat ik een stoombootvluchteling ben? Hierop barstte Zwarte Piet in tranen uit.

Ik ben bang dat het niet lang meer zal duren voordat ik de zak krijg, snotterde hij. De zak van Sinterklaas? probeerde ik het gesprek luchtig te houden, maar dit kwam de stemming niet ten goede. Hij vroeg me om namens hem een zaak aan te spannen voor het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, om ervoor te zorgen dat hij de komende jaren op dezelfde wijze zou worden behandeld als al die anders gekleurde knechten van de Sint. Dat gaat je flink wat geld kosten, zei ik, want ik ben niet goedkoop. Maar dat was geen enkel punt, hij had gespaard en vroeg me hoe ik betaald wilde worden. Doe maar zwart, zei ik.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.