Tilburgse alumni op wereldreis: dit leerden ze van maanden backpacken

Van de jungle van Laos tot vulkanen in Midden-Amerika. Veel studenten willen het minimaal één keer in hun leven meemaken: maandenlang met een backpack op je rug de wereld ontdekken. Maar wat levert zo’n reis écht op, los van zon, zee en eindeloos veel selfie-momenten?

Aan het begin van het nieuwe collegejaar spreekt Univers met studenten die met een rugzak de wereld over trokken. Ze vertellen over de landen die ze bezochten, de inzichten die hen veranderden en over die ene onverwachte gebeurtenis die hun hele reis – en misschien wel hun leven – een nieuwe richting gaf.

Nynke Anjema, alumna International Law & Global Governance

Bestemmingen: Thailand, Vietnam, Laos en Australië
Budget: 15.000 euro
Reisduur: 5 maanden

‘Na mijn bachelor in 2023 besloot ik te gaan reizen door Zuidoost-Azië en Australië. Corona was net voorbij, ik kreeg een vast contract aangeboden bij mijn werk, maar alles in mij zei: ‘Nee!’. Ik werkte nog een paar maanden door om te sparen.

‘De timing was perfect: ik had geld, geen verplichtingen, en wist dat ik bij terugkomst aan mijn master in Tilburg zou beginnen. Via een backpackorganisatie boekte ik de eerste weken, inclusief een groepsreis in Thailand. Dat bleek een topkeuze: ik ontmoette meteen twee leuke Nederlandse meiden, met één van hen reisde ik nog acht weken verder.

‘Na Thailand volgden Vietnam en Laos. Laos viel tegen, ik werd ziek van het eten en lag twee weken misselijk op bed. Ik was het zo zat om me zo ziek te voelen en besloot halsoverkop mijn ticket om te boeken naar Australië. Daar voelde ik me direct weer op mijn plek, met leuke mensen, hikes, stranden en mooie trips.

‘Altijd maar nieuwe mensen ontmoeten, steeds de beste versie van jezelf laten zien, dat put uit’

‘Natuurlijk had ik ook moeilijke momenten. Drie maanden voor mijn terugreis was mijn sociale batterij op. Altijd maar nieuwe mensen ontmoeten, steeds de beste versie van jezelf laten zien, dat put uit. Bovendien miste ik mijn vrienden en familie. Gelukkig ebde dat gevoel na een paar dagen weer weg en heb ik volop genoten van de laatste weken.

‘De mooie herinneringen zijn me dierbaar. De Ha Giang Loop in Vietnam – een adembenemende motortocht door de bergen – was magisch. En in Australië sprong ik uit een vliegtuig boven het Great Barrier Reef. Nooit gedacht dat ik dat zou durven. Dát is het mooie aan reizen: je groeit, durft meer, en stapt uit je comfortzone.’

Jaimy Hobo, voormalig studentbestuurder FOSST en TiGeAk

Bestemmingen: Singapore, Maleisië en Indonesië
Budget:  6.000 euro
Reisduur: 8 weken (brak reis na 6 weken af)

‘Mijn reisavontuur begon in Singapore, waar ik drie dagen verbleef. Daarna reisde ik naar Maleisië, waar ik ruim vier weken heb rondgetrokken. Dat land heeft me echt verrast: de mensen, het eten, de sfeer. Vooral Georgetown, de hoofdstad van de regio Penang, is me bijgebleven. In een hostel ontmoette ik een geweldige groep reizigers met wie ik nog een tijd verder ben gereisd. We hebben nog steeds af en toe contact.

‘Na Maleisië vervolgde ik mijn reis alleen richting Indonesië. Daar maakte ik een vierdaagse boottocht van Lombok naar Labuan Bajo, langs de Komodo-eilanden. Het was bijzonder om zo lang op een boot te zitten met dezelfde groep mensen. De natuur was prachtig, al zag je helaas ook op sommige plekken hoeveel schade zwerfafval aanricht.

‘Gili Trawangan, het grootste partyeiland van de Gili’s, was mijn volgende bestemming. De timing was perfect: ik zou er jarig zijn. Om iets terug te geven aan de lokale bevolking, besloot ik vrijwilligerswerk te doen bij een opvangcentrum voor paarden. Aan het einde van de dag kregen vrijwilligers als beloning een strandrit te paard. Dat liep alleen anders dan gehoopt.

‘Ik viel en voelde meteen dat het mis was’

‘Tijdens een rit schrok het paard waarop ik zat van drie mensen die gillend uit de zee renden. Ik viel en voelde meteen dat het mis was. De pijn was intens. Omdat er op het eiland geen gemotoriseerd verkeer is, werd ik met paard en wagen naar de dichtstbijzijnde huisartsenpost gebracht, waar ik een morfinespuit kreeg.

‘Daarna ging ik met de boot naar Lombok, waarna ik in een ziekenhuis in de hoofdstad Mataram terechtkwam. Het bleek dat ik geopereerd moest worden en terug naar Nederland moest. Gelukkig had ik een goede reisverzekering, waardoor alle kosten werden vergoed. Dat kan ik iedereen aanraden.

‘Helaas heb ik nog steeds last van de breuk en kijk ik met gemengde gevoelens terug op mijn avontuur: reizen verrijkt je, daagt je uit en geeft je onvergetelijke herinneringen. Wel adviseer ik iedereen om wel na te denken over je veiligheid. Soms denk ik nog: had ik maar niet op dat paard gezeten.’

Diederik Stronks, alumnus International Business Law and Technology

Bestemmingen: Panama, Guatemala, Costa Rica, Mexico, El Salvador en Nicaragua
Budget:  15.000 euro
Reisduur: 4 maanden

‘Vorig jaar september rondde ik mijn master af. Daarna ben ik meteen aan de slag gegaan bij mijn huidige werkgever. Toch wist ik al snel: voordat ik me helemaal stort op het werkende leven, wil ik nog één keer gaan backpacken. Je hoort vaak verhalen van mensen die op hun sterfbed spijt hebben van wat ze níet hebben gedaan omdat ze geld wilden sparen of bezig waren met een huis kopen. Dat wilde ik voorkomen.

‘Mijn keuze viel op Centraal-Amerika, vooral omdat de gemiddelde leeftijd van de andere backpackers daar wat hoger ligt. Het is lastig te zeggen welke bestemming mijn favoriet was: elk land is zó anders, het voelt als appels met peren vergelijken. Maar als ik er toch één moet kiezen, dan is het Guatemala.

‘Dat land is zó veelzijdig dat het voelt alsof je er meerdere werelden tegelijk bezoekt. Ik heb er urenlang gelopen om een vulkaan te beklimmen, en eenmaal boven werd ik beloond met een spectaculaire uitbarsting. Maar Guatemala heeft ook een Caribische kust, jungle én een prachtige rivier; alles in één.

‘In Mexico werd ik beroofd van mijn portemonnee en pinpas’

‘Ook Mexico maakte indruk. Ik heb er indrukwekkende tempels bezocht, heerlijk gegeten en schitterende plekken gezien. Helaas werd ik daar ook beroofd van mijn portemonnee en pinpas. Gelukkig had ik mijn paspoort op mijn hostelkamer laten liggen. Toch was die beroving een flinke klap. Vanaf dat moment moest ik via de bank in Nederland telkens contant geld laten storten om verder te kunnen reizen. Het duurde even voor ik me weer ontspannen voelde in Mexico, ik was voortdurend op mijn hoede.

‘Tijdens mijn verblijf in El Salvador kreeg ik verdrietig nieuws van thuis: mijn oom, die leed aan frontotemporale dementie, had besloten euthanasie te laten uitvoeren. De ziekte had in korte tijd een enorme versnelling doorgemaakt, waardoor het voor mij totaal onverwacht kwam dat zijn toestand tijdens mijn reis zo verslechterde.

‘Om zijn leven te eren, liet ik een foto van hem afdrukken bij een copyshop en die nam ik mee tijdens een klimtocht van een vulkaan. Ik had hem verteld dat ik hem ‘mee zou nemen naar de top’, daar moest hij nog om lachen. Vlak voor zijn overlijden heeft hij de foto van ons samen op de vulkaan nog kunnen zien. Dat moment was heel bijzonder.

‘Deze reis heeft me geholpen om meer in het moment te leven en me minder druk te maken om kleine, alledaagse dingen. Als je ziet waar mensen in Centraal-Amerika dagelijks mee te maken hebben zoals armoede – en tóch tevreden zijn – dan besef je pas echt dat we hier in Nederland weinig te klagen hebben. Aan iedereen die twijfelt om te gaan reizen zou ik willen zeggen: geld kun je altijd weer opnieuw verdienen, maar de ervaringen die je opdoet, neemt niemand je ooit meer af.’