Perfectie

Ik heb de hele dag alleen maar aan je kunnen denken en nu ik eindelijk thuis ben wil ik nog maar één ding doen. Ik neem je voorzichtig in mijn armen en voel de zachtheid van je aanraking op mijn huid. Je ruikt heerlijk, als altijd, en doet me denken aan de zomer.

We dansen de kamer rond maar ik let niet op de stoelen, noch de tafel of de banken en heb alleen maar oog voor jou. En dan belanden we in de slaapkamer waar het bed al geduldig op ons wacht. Het heeft te lang geduurd, dat is zeker. Ik gooi je op het matras en lach wanneer je per ongeluk half naast het bed belandt. Ik trek mijn shirt over mijn hoofd omhoog, giechelend omdat ik vast komt te zitten en zeker een minuut nodig heb om mezelf te bevrijden omdat jij me niet kunt helpen.

Mijn kleren eindigen in een hoopje op de vloer en ik klim op het bed zodat ik je eindelijk overal kan voelen. We draaien en woelen en zoeken naar de perfecte positie. Eindelijk voel ik je vederlichte streling over heel mijn lichaam wanneer we in elkaar verstrengeld tot rust komen. Er zijn geen zoete woordjes nodig, of ellenlange gesprekken. Het enige dat ik nodig heb ben jij. Ik zucht diep en geniet van het gevoel. Ik ben comfortabeler en meer voldaan dan ik in tijden ben geweest.

En wanneer de slaap begint te lokken en uitputting zijn tol eist fluister ik nog zacht:
“Oh, wat hou ik toch van vers gewassen lakens!”