Stukafest 2019: Een jonge vrouw kruipt uit een tas

Voor een festival hoef je niet per se met je tentje af te reizen naar een afgelegen terrein. Het kan ook anders, dichterbij, laat studentenkamerfestival Stukafest jaarlijks zien. Dit jaar waren er in dertien Tilburgse studentenkamers acts te bewonderen. Muziek, dans, theater, literatuur, performance en film (met tattoo artiest). Univers-fotograaf Jack Tummers bezocht drie optredens.

 

Ronde 1. KNOT Kollektiv in Eisingahof 28

Als ik binnenkom is het niet meteen duidelijk wie de performers zullen zijn en wie bij het publiek hoort. Een bühne is er niet, dat is de huiskamer zelf. Alle meubels staan aan de kant en er is een hele kleine ruimte voor de drie leden van KNOT om hun performance uit te voeren.

Een deur gaat open en een man trekt een tas achter zich aan naar het midden van de huiskamer. Hij geeft een bal af aan een van de bezoekers. Dan pakt hij hem weer af en geeft hem aan iemand anders. Wat er met die bal moet gebeuren weet niemand, maar de bezoekers voelen dat er iets van ze wordt verwacht. Dan kruipt er een jonge vrouw uit de tas. Waar is de bal die haar beloofd was? Een van de bezoekers houdt die verborgen achter haar tas, dus dat wordt zoeken.

Zoeken is ook wat deze groep jonge performers doet. Zoeken naar een manier om het publiek te betrekken bij hun act en ze misschien zelfs medevormgever te laten worden van de voorstelling.

Zonder verdere pretenties overigens, het gaat allemaal om het spel, het plezier en het gevoel je vrij te mogen voelen. Ook in het kamertje van vier bij vier.

Ronde 2. Improvisatietheater Markering Ontbreekt in Nieuwlandstraat 5-1

Ze hebben bij binnenkomst al een paar improvisaties achter de rug, maar er is bij de leden van Markering Ontbreekt blijkbaar altijd ruimte voor meer. In twee korte stukjes breien ze schijnbaar moeiteloos een scène aan elkaar over het leven van studenten in een studentenhuis. In het eerste stukje draait het om de wc die kapot is. Iedereen merkt dit op, maar wie doet er iets aan? In de tweede scène is er sprake van liefdesverdriet bij een van de studenten. Hij zit in de gemeenschappelijke ruimte te huilen als iemand iets uit de koelkast komt pakken. Zijn vriend heeft het uitgemaakt, voor de zesde of zevende keer. Hij is ook de zoon van de eigenaar van het huis trouwens en heeft een geheim. Dat geheim dreigt door een studente verklapt te worden aan de vader, die overigens een bekend figuur is in de onderwereld. Dat klinkt allemaal heel erg ingewikkeld en verwarrend, maar Markering Ontbreekt laat zien dat het allemaal heel erg logisch is.

Ronde 3. Everyday Robots in Tournooistraat 2

Ik druk op goed geluk op een van de vele deurbellen zonder namen. De studente die me binnenlaat heeft zo te zien al menig biertje gedronken. Het is dan ook al half elf. De sfeer is totaal anders dan bij de vorige twee voorstellingen. De ruimte is groter, wat ook wel nodig is vanwege de muziekinstrumenten en geluidsapparatuur. Aan de andere kant van de ruimte staan diverse bankstellen tegen elkaar aan als een soort kleine pluche tribune. Het is druk en er hangt een dunne mist van sigarettenrook. Ook is het er lawaaierig, en dan zijn de leden van Everyday Robots nog niet eens begonnen met spelen. De zanger vertelt me dat het hun vooral om de lol gaat. Lekker zingen, spelen en dansen, dat is waar het hun om te doen is. Als ze uiteindelijk beginnen te spelen heb ik spijt dat ik mijn oordopjes niet meegenomen heb. Het geluid is hard, maar niemand die daar echt last van heeft. Er wordt gedronken, gelachen en gedanst. Agge mar leut het zeggen ze in Brabant, en dat is hier zeker het geval.

Advertentie.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.